W badaniu próbowano określić związek między agresywnością młodzieży a jej preferencjami związanymi z programami telewizyjnymi. Sformułowano następujące pytania badawcze: w jakim stopniu bohater filmowy stanowi dla młodzieży wzór osobowy; jakimi kryteriami posługuje się młodzież przy doborze programów telewizyjnych; jaką rolę wzorcotwórczą pełni film obok oddziaływań rodziny, szkoły itp.; czy młodzież różniąca się stylem zachowania (agresywny lub nieagresywny) posługuje się tymi samymi kryteriami przy doborze filmów. Przyjęto następującą hipotezę badawczą: Filmy i programy telewizyjne, w których dominuje przemoc, są częściej oglądane przez młodzież ujawniającą wysoki poziom agresji niż przez ich nieagresywnych rówieśników, preferujących filmy i programy o większej wartości artystycznej i edukacyjnej. Do zebrania materiału wykorzystano autorski kwestionariusz, test Nastroje i humory Bussa i Durkee, wywiad z wychowawcą klasy i rozmowę z badaną osobą. Przeanalizowano także arkusze ocen uczniów. W badaniu uczestniczyło 252 uczniów z drugich i trzecich klas szkół ponadpodstawowych w Opolu (ogólnokształcących i zawodowych). W grupie uczniów nieagresywnych znalazło się 128 osób, a w grupie agresywnych – 124. Wśród agresywnych respondentów blisko 45% wybierało kino akcji, około 30% filmy kryminalne, około 17% komediowe, a ponad 5% ambitne. W grupie uczniów nieagresywnych kino akcji oglądało blisko 20% respondentów, filmy kryminalne – około 25%, komediowe – 40%, a ambitne – blisko 25%. Wśród wszystkich badanych 66,2% uważało, że największy wpływ na ich poglądy wywierają rówieśnicy, 40,9% wskazywało w tej roli dom rodzinny, 38,4% telewizję, 36,1% film, 16,6% szkołę. Uczniowie nieagresywni deklarowali, że największy wpływ na ich poglądy ma rodzina (51,1% wskazań), w dalszej kolejności: literatura (40,7%), rówieśnicy (38,2%), telewizja (29,2%), szkoła (28,1%) oraz film (21%). Rozkład czynników poglądotwórczych w obu grupach różnił się w sposób istotny. Dla uczniów agresywnych podstawowym wzorcem osobowym był bohater filmowy, a w dalszej kolejności bohater literacki, piosenkarz, sportowiec, rodzice, gwiazda filmowa, nauczyciel. 19,4% wszystkich respondentów przyznało, że nie mają żadnych wzorców osobowych. Uczniowie nieagresywni motywowali zainteresowanie filmem (według kolejności wskazań): tematyką, muzyką filmową, wątkiem miłosnym, zdjęciami, wartką akcją oraz wyglądem zewnętrznym bohaterów. W grupie uczniów agresywnych czynniki te rozkładały się następująco (według kolejności wskazań): wartka akcja, wygląd zewnętrzny bohaterów, zdjęcia, muzyka, tematyka filmu, wątek miłosny.