Przedmiotem badania był stan świadomości gdańskich środowisk nauczycielskich na temat funkcjonowania podkultur młodzieżowych. W badaniu uczestniczyło 60 nauczycieli z trzech zespołów szkół zawodowych na poziomie zasadniczym (dwie szkoły) i średnim (jedna szkoła). Do zebrania materiału wykorzystano kwestionariusz ankiety zawierającej pytania otwarte i zamknięte. Odpowiedzi na ankietę otrzymano od 24 nauczycieli. 18 z nich miało wykształcenie wyższe magisterskie, 17 pochodziło z rodzin inteligenckich. 11 nauczycieli z badanej populacji nic nie wiedziało na temat podkultur młodzieżowych. 4 osoby przyznały, że słyszały niewiele, 8 zaś wiedziało, że takie grupy w ogóle funkcjonują. Bardzo dobrą wiedzę na temat podkultur młodzieżowych zadeklarowała tylko jedna osoba. Siedmiu nauczycieli przyznało, że w ich szkołach działają podkultury uczniowskie. 13 badanych twierdziło, że w ich szkołach w ogóle nie ma takich grup, a 4 osoby nie wiedziały, czy w ich placówkach funkcjonują podobne grupy. Zdaniem 90% nauczycieli zjawisko „kocenia” było niezgodne z kodeksem ucznia. Nauczyciele negatywnie oceniali zachowania agresywne wobec młodszych uczniów: okładanie pięściami, kopanie, moczenie głowy w muszli klozetowej, wulgaryzmy, malowanie różnych części ciała, noszenie plecaków pod przymusem, zamykanie w różnych pomieszczeniach, niszczenie odzieży. 80% respondentów twierdziło, że z tradycją tą należy jak najszybciej skończyć. Nauczyciele jednak przyznawali się do bezsilności wobec przemocy stosowanej przez starszych uczniów wobec młodszych. Zdaniem 60% respondentów główną przyczyną funkcjonowania podkultur jest chęć zaimponowania kolegom, w opinii 20% postawy starszych uczniów, a zdaniem 10% brak środków na działalność pozaszkolną.