Celem badania było zebranie informacji na temat zatrudnienia absolwentów upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim, którzy ukończyli szkoły specjalne w latach 1994 i 1995 oraz otrzymali tytuł robotnika wykwalifikowanego w specjalności krawiec odzieży damskiej lekkiej. Sondażem objęto szkoły zasadnicze specjalne województwa warszawskiego i częściowo województwa siedleckiego. Przeprowadzono ankietę wśród 140 absolwentów, uzyskano z zakładów pracy informacje o badanych pracujących w wyuczonym zawodzie, dotyczące 20 dziewcząt. Otrzymano odpowiedzi od 62 absolwentów, 60 dziewcząt i dwóch chłopców. 61,3% pracowało zawodowo – wyłącznie dziewczęta. 65,8% zatrudnionych wykonywało pracę związaną z krawiectwem lub pokrewną; w tym 76% pracowało na stanowisku szwaczki; 16 osób – w spółdzielniach inwalidzkich. Z wykonywanej pracy było zadowolonych 72% – 57% podjęło pracę zgodnie z zawodem; powodem niezadowolenia były niskie zarobki – 58,3%, przeciążenie w pracy – 41,7%. Absolwentki niepracujące w zawodzie wykonywały głównie proste prace fizyczne; pięć było zadowolonych z pracy. Wśród 24 absolwentów niepracujących 15 osób pozostawało bez pracy z powodu braku możliwości zatrudnienia. Informacje uzyskane od pracodawców wykazały, że absolwentki pracujące w zawodzie były zatrudnione głównie jako szwaczki – osiem osób, szwaczki rękawic ochronnych – siedem osób. Około 50% badanych było ocenianych przez pracodawców jako dobrze i bardzo dobrze przygotowane do pracy. Większość pracodawców jako sugerowane zmiany w kształceniu zawodowym uczniów szkół zawodowych specjalnych wskazywała prowadzenie praktyk w zakładach pracy, pod warunkiem stałej opieki nauczycieli. Wszystkie badane były przyuczane do pracy na swoich stanowiskach. W większości dziewczęta były oceniane jako przydatne do pracy w wykonywaniu określonych operacji. Jakość i wydajność pracy była w większości oceniana jako dobra i bardzo dobra. Pracodawcy na ogół dobrze oceniali stosunek absolwentek do pracy; zwracali uwagę na ich pewne trudności w pracy zawodowej. Według nich, badane mogły być przekwalifikowane na inne stanowiska, sześć zostało uznanych za nienadające się do innych prac.