Badanie miało charakter panelowy. W próbie znalazło się 500 przedsiębiorstw z województwa krakowskiego, w tym 323, które uczestniczyły w poprzedniej edycji badania, oraz 177 dolosowanych według EKD, formy własności i liczby zatrudnionych. Zastosowano narzędzie kwestionariuszowe oparte na wzorach brytyjskich. Zrealizowano 331 pełnych wywiadów, w tym 211 z przedsiębiorstwami przebadanymi w 1993. Wśród przebadanych przedsiębiorstw 93% było samodzielnych, 52% było przedsiębiorstwami prywatnymi krajowymi; po 19% prowadziło działalność edukacyjną i produkcyjną; 43,3% zatrudniało od sześciu do 50 osób. Łącznie zatrudnionych było 66 776 osób; wśród nich 60% mężczyzn i 40% kobiet; 38,8% zatrudnionych miało wykształcenie zasadnicze zawodowe. 74% pracodawców uważało, że aktualna wielkość zatrudnienia była właściwa. W 42,3% przedsiębiorstw nie było zmian w ruchu kadrowym na stanowiskach robotniczych, w 35,6% były przyjęcia i zwolnienia; w 31% przyczyną zwolnień był naturalny ruch kadrowy. W 43,8% nie było zmian w ruchu kadrowym na stanowiskach nierobotniczych; w 27% przyczyną zwolnień był naturalny ruch kadrowy. 56,2% firm nie planowało zmian w ruchu kadrowym na stanowiskach robotniczych, 56,5% na stanowiskach nierobotniczych. Wolne miejsca pracy oferowało 15,3% badanych przedsiębiorstw; 58% miejsc dotyczyło działalności produkcyjnej, 40% pracy w przedsiębiorstwach liczących 51-100 osób. 29% przedsiębiorstw wykorzystywało lub wprowadzało nową technologię, 42% stanowiły przedsiębiorstwa publiczne; 51% zajmujące się budownictwem. Szkolenia prowadziło 72% przedsiębiorstw, w tym 100% administracji publicznej. 23% szkoleń dotyczyło szkolenia na stanowisku pracy, 21% BHP. Głównym typem kształcenia było podnoszenie kwalifikacji – 66-100% szkoleń. W 53% kosztów szkoleń partycypowały przedsiębiorstwo i pracownik. Osoby niepełnosprawne zatrudniało 39% przedsiębiorstw. 88% pracodawców wiedziało o usługach pośrednictwa pracy świadczonych przez urzędy pracy; 68% czerpało informacje o ich działalności z ustnych informacji pracowników urzędów, 37% informacje o usługach dla pracodawcy czerpało z prasy; za najlepsze źródła do informowania pracodawców uważano publikacje urzędów – 33%, za najgorsze – informacje od innych pracodawców – 33%. 35% uznało poziom swojego poinformowania za raczej wystarczający, 31% za raczej niewystarczający. 42% przedsiębiorstw korzystało z usług pośrednictwa pracy. Niekorzystanie z usług urzędów pracy uzasadniano brakiem takiej potrzeby – 89%. Pracodawcy byli przeważnie zadowoleni z usług i ich przydatności. 51% uznało współpracę z urzędem pracy za zdecydowanie potrzebną. 80% stwierdziło, że urzędy mogą pomóc w rekrutacji pracowników, 79% – że pracodawcy mogą pomóc urzędom przez informowanie o nowych miejscach pracy.