Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu zmiany w uczniu wyrażone w postaci zrównoważonego i uspójnionego obrazowania językowego mogą być wyjaśnione wpływem zespolonych operatorów zintegrowanych zadań szkolnych oraz uprzednio uwewnętrznionej zmiany w uczniu w warunkach relaksacji, wizualizacji i afirmacji w supernauczaniu szkolnym. Badaniem objęto około 2500 uczniów klas początkowych. Przeprowadzono eksperyment pedagogiczny (program zajęć umożliwiający zrównoważenie i uspójnienie obrazowania językowego); jako metody pomocnicze zastosowano pomiar pedagogiczny (zestawy ośmiu zintegrowanych zadań szkolnych eksponowanych w trzech różnych sytuacjach edukacyjnych), opis i wyjaśnienie empiryczne, przedopis i projekcję prakseologiczną, wyjaśnienie i projekcję hermeneutyczną, statystyki; jako metody wspierające – psychometrię, socjometrię, ankietę, analizę dokumentów (testy cech myślenia dywergencyjnego, konwergencyjnego, wyobraźni, pozycji społecznej uczniów, uwarunkowań temperamentalnych itp.). Stwierdzono m.in., że wariancja zmiany w uczniu wyrażona w kategoriach zrównoważonego i uspójnionego obrazowania językowego w granicach 100% była wyjaśniana wpływem czynników głównych zintegrowanego zadania szkolnego (aktualnego, projekcyjnego doświadczenia) i ubocznych – uprzedniego doświadczenia, adekwatnie do wyrażonych poziomów metalogiki asymetrycznego uspójnienia; największy procent wariancji wywoływały zintegrowane zadania szkolne oparte na zespolonych operatorach określonych czterech typów; wpływ zintegrowanych zadań szkolnych opartych na operatorach zespolonych zwiększał się w warunkach zastosowania relaksacji, wizualizacji i afirmacji.