Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na następujące pytania: Jaki jest poziom akceptacji dzieci niepełnosprawnych w grupie przedszkolnej w porównaniu z dziećmi zdrowymi? Czy dzieci zdrowe z przedszkoli integracyjnych preferują kontakty społeczne z dziećmi zdrowymi czy niepełnosprawnymi? Czy dzieci niepełnosprawne z przedszkoli integracyjnych preferują kontakty z dziećmi zdrowymi czy niepełnosprawnymi? Czy akceptacja dzieci niepełnosprawnych zależy od rodzaju niepełnosprawności, stażu w przedszkolu oraz liczebności grupy? Czy istnieją różnice między dziećmi zdrowymi a niepełnosprawnymi w zakresie specyfiki potrzeb społecznych (ilości i intensywności kontaktów społecznych, zwartości grupy i odległości komunikacyjnej między członkami grupy)? Czy preferencje dzieci dotyczące kontaktów społecznych są stabilne? W badaniu wzięło udział 148 osób (w tym 16 wychowawczyń i 132 dzieci). Teren badań stanowiło 8 przedszkoli integracyjnych w Warszawie. Dzieci zdrowe były w wieku 6-7 lat, a dzieci niepełnosprawne – 6-10 lat. Do zgromadzenia materiału badawczego posłużono się autorską metodą, będącą modyfikacją techniki socjometrycznej, oraz techniką obserwacji. Wyniki wykazały, że średni poziom pozycji socjometrycznej w grupie dzieci niepełnosprawnych był niższy niż w grupie pełnosprawnych (średnie poziomy wskaźnika globalnej pozycji socjometrycznej mierzonego w postaci różnicy wyborów pozytywnych i negatywnych wynosiły odpowiednio -3 i 0,5). Dzieci pełnosprawne uzyskiwały w większości przewagę wyborów pozytywnych – 42%, tylko 27% uzyskało przewagę wyborów negatywnych; w grupie dzieci niepełnosprawnych 57% uzyskało przewagę wyborów negatywnych, 30% uzyskało przewagę wyborów pozytywnych. W kategorii charakteryzującej się brakiem znacznej przewagi wyborów pozytywnych i negatywnych znalazło się 30% dzieci pełnosprawnych i 23% niepełnosprawnych. Pomiary przeprowadzono dwukrotnie i w obu dzieci niepełnosprawne uzyskały gorsze wyniki.