Przedmiotem badania były wielowymiarowość i wielopoziomowość treści w pracy ze zdolnymi uczniami. Badaniem objęto dwie klasy trzecie Szkoły Podstawowej nr 7 w Pile. Za pomocą Skali matryc kolorowych Ravena wyodrębniono klasy eksperymentalną i kontrolną oraz uczniów zdolnych. Zmienną niezależną stanowiło wielowymiarowe podejście do treści kształcenia w ujęciu wielopoziomowym. Zmienną zależną natomiast były uzdolnienia matematyczne uczniów. Do zbadania poziomu rozwoju płynności myślenia wykorzystano test sprawdzający, który dotyczył treści z programu nauczania matematyki w klasie trzeciej szkoły podstawowej. Test składał się z trzech zadań; uczniów poproszono o podanie jak największej liczby pomysłów na rozwiązanie zadań. Osoby z klasy eksperymentalnej wymyśliły średnio 21,04 pomysłu, a z klasy kontrolnej – 13,65. Dla zadania drugiego uczniowie z klasy eksperymentalnej zaproponowali średnio 43,13 rozwiązania, a w klasie kontrolnej – 31,74. Znaczące różnice wystąpiły także w przypadku rozwiązań do zadania trzeciego – uczniowie z klasy eksperymentalnej mieli średnio 39,52 pomysłu, a z klasy kontrolnej – 29,09. Wszystkie różnice były istotne statystycznie. Do zbadania poziomu rozwoju giętkości myślenia posłużono się testem złożonym z dwóch zadań: pierwsze składało się z czterech zgadywanek, a drugie wymagało podania dwóch rozwiązań. W klasie eksperymentalnej – jak się okazało – aż 17 uczniów charakteryzowało się wysokim poziomem giętkości myślenia, a w klasie kontrolnej – tylko 9. Na podstawie wyników badania można stwierdzić, że pięciomiesięczny eksperyment polegający na wprowadzeniu wielowymiarowych treści kształcenia korzystnie wpłynął na płynność, giętkość i oryginalność myślenia uczniów.