Przedmiotem badania była osobowość nauczyciela akademickiego. Badaniem objęto 120 studentów z lat I-IV na Wydziale Pielęgniarstwa i Nauk o Zdrowiu na Akademii Medycznej w Poznaniu. 90% badanych było w wieku od 20 do 25 lat. Posłużono się kwestionariuszem ankiety. Do najważniejszych cech, pożądanych u nauczyciela akademickiego, respondenci zaliczyli: życzliwość (49,2%), poczucie humoru (20,8%), partnerstwo (19,1%), sprawiedliwość (18,3%), otwartość (18,3%), szczerość (17,5%), wyrozumiałość (16,6%), zaangażowanie (10,8%), komunikatywność (10%), tolerancję (9,2%). Na liście cech niepożądanych znalazły się następujące: wyniosłość (28,4%), obojętność (26,7%), zarozumiałość (19,1%), nieprzystępność (19,1%), złośliwość (16,6%), lekceważenie (12,5%), wybuchowość (8,4%) oraz tendencyjność (7,5%). Badanych proszono o scharakteryzowanie własnego wzorca osobowości nauczyciela akademickiego. Prawie co czwarty respondent nie podjął się tego zadania, a 35% uważało, że nie ma idealnego nauczyciela. 30% przedstawiło jedynie nazwiska nauczycieli, których uważali za idealnych. 10% ankietowanych udzieliło odpowiedzi na to pytanie, np.: Moim ideałem jest nauczyciel, który chętnie pomaga studentom w zdobywaniu wiedzy, współpracuje z nimi, jest cierpliwy, sprawiedliwy, posiada dużą kulturę osobistą; Idealny nauczyciel to ten, który jest zafascynowany tym, co robi, potrafi jak najciekawiej przekazać swoją wiedzę, lubi pracę ze studentami. Taki nauczyciel potrafi wysłuchać, doradzić, znaleźć dla nich czas.