W badaniu analizie poddano empiryczną zależność między wypaleniem zawodowym a cechami osobowości nauczycieli (dodatkowym kontekstem były zmienne: płci i miejsca pracy). W próbie badawczej było 645 nauczycieli z 62 różnych szkół; do dalszego etapu zakwalifikowano wyniki 390 respondentów, w tym 312 kobiet i 78 mężczyzn. Wiek badanych mieścił się w granicach 26-60 lat. Średni staż pracy wynosił 13,39 roku. Do zebrania materiału badawczego posłużono się Inwentarzem Osobowości NEO-FFI oraz kwestionariuszem MBI. W zakresie wypalenia zawodowego nie wystąpiły różnice między mężczyznami a kobietami. W podobnym stopniu respondenci obojga płci byli emocjonalnie wyczerpani, wykazywali podobny poziom depersonalizacji i poczucie skuteczności zawodowej. Zauważono jednak, że cechy osobowości w większym stopniu wpływają na wypalenie zawodowe w przypadku kobiet. W obu grupach najsilniejsze dodatnie korelacje wystąpiły między neurotyzmem a emocjonalnym wyczerpaniem. Odnotowano dodatnią korelację neurotyzmu z depersonalizacją kobiet i mężczyzn oraz ujemną z poczuciem skuteczności zawodowej w obu grupach. Wśród kobiet wystąpiła korelacja ekstrawersji ze wszystkimi wymiarami wypalenia zawodowego – ujemna z emocjonalnym wyczerpaniem i dodatnia z poczuciem skuteczności. W przypadku kobiet emocjonalne wyczerpanie zależało od wszystkich pięciu badanych cech osobowości, a w przypadku mężczyzn – od neurotyzmu i sumienności.