Przedmiotem badania były praktyki jako forma doskonalenia nauczycieli akademickich. W badaniu uczestniczyli szefowie katedr, kierownicy zakładów przedmiotowych i nauczyciele akademiccy. Do racjonalnych form doskonalenia respondenci zaliczyli: doskonalenie bieżące (8,3% wskazań), staże i praktyki (16,7%), doskonalenie pedagogiczne (33,3%) oraz działalność metodyczną (41,7%). Osoby zdystansowane wobec praktyk albo podważające ich racjonalność to przede wszystkim nauczyciele akademiccy (absolwenci uczelni cywilnych i Wojskowej Akademii Technicznej – 40%; absolwenci zagranicznych akademii wojskowych – 38%, nauczyciele akademiccy ze stażem od sześciu do 10 lat – 20% wskazań). 60% szefów katedr i kierowników zakładów przedmiotowych oraz 48% nauczycieli uznało praktyki za przydatne; jako raczej przydatne określiło je 28% szefów katedr i kierowników oraz 34% nauczycieli; jako nieprzydatne: 12% szefów katedr i kierowników oraz 14% nauczycieli. 4% nauczycieli akademickich nie miało zdania na ten temat. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że praktyką powinni zostać objęci wszyscy nauczyciele akademiccy: pracownicy naukowo-dydaktyczni i dydaktyczni, nauczyciele przedmiotów taktycznych.