Celem badania było określenie warunków uczestnictwa w kulturze dzieci, charakterystykę treści, które to uczestnictwo wypełniają. Badaniem ankietowym objęto w sumie 2170 uczniów klas V-VIII ze szkół podstawowych miejskich i wiejskich w województwie płockim. Wyniki badania pozwoliły zarysować następujący obraz kontaktów z kulturą dzieci z końca lat 90. – badani byli niejako zawieszeni między dwoma biegunami, czyli kulturą tradycyjną opartą na słowie i druku oraz kulturą przyszłości bazującą na nowych technologiach (TIK). Pierwszy typ kultury, reprezentowany głównie przez szkołę, odbierany był przez dzieci jako przestarzały, drugi typ był niedostępny z powodu zapóźnień cywilizacyjno-technologicznych i ekonomicznych. Pustkę kulturową wypełniała zatem telewizja – pozbawiona głębokich przeżyć i intelektualnych doświadczeń, wyizolowana z kontekstu społecznego współdziałania.