Celem badania było wyjaśnienie wpływu zajęć WF-u na wydolność umysłową, określającą możliwość uczenia się przedmiotów ogólnoteoretycznych i specjalistycznych. Badaniem objęto 386 studentów Krymskiej Akademii Medycznej na Ukrainie oraz Politechniki Radomskiej, w tym 174 kobiety i 212 mężczyzn. Zbadano wpływ 90-minutowych zajęć z WF-u prowadzonych w trzech wariantach: ćwiczenia cykliczne, ćwiczenia gimnastyczne oraz gry zespołowe. Jako kontrolny wykorzystano dzień, w którym nie prowadzono zajęć z WF-u. Do pomiaru wydolności umysłowej wykorzystano test Anfimowa i obliczenia wyników według wzoru G.M. Wippla. Pomiaru dokonano przed zajęciami z WF-u oraz po kolejnych zajęciach z przedmiotów ogólnych. Wykładowcy zostali ponadto poproszeni o dokonanie oceny zapamiętywania materiału z wykładów oraz jakości samodzielnej pracy studentów na pięciostopniowej skali. Do oceny intensywności zajęć z WF-u wykorzystano obliczenie częstości uderzeń serca po głównej części zajęć i na ich końcu. Do pomiaru poziomu sprawności fizycznej studentów zastosowano test PWC w wersji W.L. Karpmana. Wyniki badania ujawniły istotny statystycznie i niejednoznaczny wpływ zajęć z WF-u rozpoczynających dzień na wydolność umysłową studentów. Wpływ ten polegał na zmniejszeniu wydolności umysłowej zaraz po zajęciach z WF-u i zależał od charakteru zajęć, ich intensywności oraz od poziomu sprawności fizycznej badanych. Do zajęć najsilniej obniżających poziom sprawności umysłowej należały ćwiczenia cykliczne. Negatywny wpływ zajęć z WF-u potwierdziły wypowiedzi wykładowców.