Celem badania była analiza najczęstszych problemów dzieci chorych na astmę oskrzelową w środowisku nauczania w relacji chorych dzieci i ich rodziców. Badaniem objęto 150 dzieci w wieku 7-16 lat z rozpoznaną przez lekarza astmą oskrzelową oraz 150 rodziców (opiekunów) dzieci chorych. Czas trwania choroby dzieci wynosił od roku do ponad sześciu lat. Do zgromadzenia materiału badawczego posłużono się sondażem diagnostycznym z wykorzystaniem autorskiej ankiety. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że 83,3% dzieci potrafiło samodzielnie i prawidłowo stosować leki w inhalatorze, dysku (do braku takiej umiejętności przyznało się 15,3% dzieci, które nie wymagały systematycznego podawania leków wziewnych). Ustalono, że połowa badanych uczniów (59,3%) nie zabiera ze sobą inhalatora, ponieważ nie potrzebuje używać go w szkole. Jednocześnie 29,3% dzieci odpowiedziało, że nigdy nie zapomina o zabraniu inhalatora. W przypadku 2,6% lek w inhalatorze przechowywał wychowawca klasy. Zgodnie z uzyskanymi odpowiedziami ujawniono, że niemal połowa dzieci (44%) nie zastanawia się nad tym, co myślą koledzy, gdy zachodzi konieczność zażycia leku w ich obecności. 6,6% ankietowanych starało się nie stosować inhalatora w obecności kolegów, a 1,6% przyznało, że odczuwa skrępowanie w związku z koniecznością zastosowania leku w inhalatorze w przypadku napadu duszności w szkole. Wśród czynników wyzwalających napady duszności i kaszlu w szkole najczęściej podawano: wysiłek fizyczny związany z wykonywaniem ćwiczeń na lekcji WF-u, kurz obecny w szkole i pylenie roślin wokół szkoły, wysiłek związany z wycieczkami szkolnymi w góry, zapach środków chemicznych do mycia sanitariatów i korytarzy w szkole, obecność akwarium oraz zwierząt futerkowych w pracowniach biologicznych, a także obecność dużej ilości roślin w pracowniach. Na podstawie analizy wyników ankiety przeprowadzonej wśród rodziców wykazano, że w przypadku 76% wychowawca klasy był poinformowany o zakresie choroby dziecka, 42% rodziców potwierdziło, że o chorobie wie nauczyciel wychowania fizycznego, a 46% jako osobę poinformowaną wskazało pielęgniarkę szkolną. Okazało się również, że nie wszyscy ankietowani rodzice wiedzieli o obecności w szkole czynników mogących wywołać napady duszności i kaszlu u ich dziecka.