Celem badania było poznanie samooceny efektywności nauczania dokonanej przez nauczycieli języków obcych (język angielski, niemiecki i francuski) oraz określenie zależności między samooceną a czynnikami demograficznymi, obrazem losów edukacyjnych nauczyciela, poziomem i typem wykształcenia, częstotliwością zajęć, liczebnością grup uczniowskich itp. Sondażem diagnostycznym objęto 113 nauczycieli szkół podstawowych i średnich. Wykorzystano kwestionariusz ankiety i technikę wywiadu z nauczycielem. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że w przypadku nauczycieli języka angielskiego występował silny związek między wysoką samooceną efektywności nauczania tego języka a celowością wyboru i zainteresowaniem językiem angielskim wyrażanych w wieku młodzieńczym (na poziomie liceum). Zależności takiej nie stwierdzono w przypadku nauczycieli języka niemieckiego i francuskiego. Istotny statystycznie, lecz słaby związek ujawnił się również między samooceną przygotowania zawodowego a dokonanym wyborem języka obcego w okresie nauki w szkole ponadpodstawowej w przypadku wszystkich nauczycieli. Częstotliwość zajęć pozalekcyjnych o profilu językowym była w przeciętnym stopniu zależna od środowiska lokalnego i wieku nauczycieli, w słabym zaś od pochodzenia społecznego badanych. Częstotliwość zajęć pozalekcyjnych w największym stopniu determinowała częstotliwość zajęć lekcyjnych w związku z tzw. pensum godzin. Nauczyciele oceniający swoją efektywność nauczania na poziomie bardzo dobrym i dobrym prowadzili najczęściej zajęcia trzy i cztery razy w tygodniu.