Celem badania było ustalenie, w jaki sposób młodzież z postępującą dysfunkcją ruchu postrzega i ocenia siebie oraz swoją przyszłość, a także jaki wpływ na jej obraz samej siebie ma atmosfera rodzinna. Badaniem objęto 10 osób (ośmiu chłopców i dwie dziewczęta) w wieku 14-18 lat, chorych na dystrofię mięśniową postępującą i przebywających na leczeniu w Szpitalu Rehabilitacyjnym dla dzieci w Radziszowie koło Krakowa. W badaniu wykorzystano wywiad z młodzieżą przeprowadzony według kwestionariusza D. Offera Obraz samego siebie, wypracowanie ze zdaniami niedokończonymi Ja za dziesięć lat oraz Kwestionariusz stosunków między rodzicami i dziećmi A. Roe i M. Siegelmana. Analiza uzyskanych danych ujętych w postaci monografii poszczególnych przypadków ujawniła, że większość badanych miała zaburzenia w obrazie własnej osoby związane z zaniżonym poczuciem własnej wartości, niestabilną samooceną oraz brakiem umiejętności planowania przyszłego życia. Nieadekwatny obraz własnej osoby był silnie związany ze złą atmosferą rodzinną cechującą się brakiem akceptacji ze strony obojga lub jednego z rodziców oraz nieliczeniem się z potrzebami dziecka.