W ramach badania przeprowadzono eksperyment pedagogiczny polegający na zmianie struktury organizacji kształcenia specjalnego w klasie czwartej w specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym dla dzieci upośledzonych w stopniu lekkim we Frusztaku. Badaniem objęto również równoległą klasę czwartą z tego samego ośrodka, która stanowiła grupę kontrolną. Obie klasy liczyły po 15 uczniów. Zmiany eksperymentalne wprowadzono w ramach kształcenia języka polskiego i matematyki. Dokonano pomiarów osiągnięć szkolnych z tych przedmiotów za pomocą dwóch zestawów testów: serii testów czytania i pisania dla klas I-III T. Straburzyńskiej i T. Śliwickiej oraz testu wiadomości i umiejętności matematycznych dla klasy czwartej szkoły specjalnej wzorowanego na teście Z. Krążyńskiego. Uzupełniająco zastosowano analizę dokumentów (dzienników lekcyjnych i teczek osobowych uczniów). Zmiany eksperymentalne polegały na zespoleniu procesu nauczania z wychowawczo-opiekuńczą działalnością internatu, co pozwoliło na uwzględnienie higieny pracy umysłowej dziecka upośledzonego, jego męczliwość, lepszą organizację pracy itd. Stworzono w ten sposób korzystniejsze warunki do daleko posuniętej indywidualizacji nauczania, bliższego kontaktu nauczyciela z uczniami, głębszego zespolenia nauczania z wychowaniem, ściślejszego powiązania zagadnień programowych z problematyką wychowawczą. Wyniki pomiarów wiedzy i umiejętności ujawniły, że dzieci z grupy eksperymentalnej uzyskały znacznie wyższe wyniki z języka polskiego. W zakresie matematyki także nastąpił wzrost osiągnięć, lecz mniejszy, niż oczekiwano. Polepszeniu uległy również sprawność i umiejętności praktyczne badanych pozwalające na lepsze radzenie sobie w życiu codziennym.