Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytanie o treści i poziom aspiracji życiowych wychowanków placówek resocjalizacyjnych (chłopców) oraz dokonanie prognozy aktywności badanych. Sondażem diagnostycznym objęto 330 wychowanków schronisk dla nieletnich, zakładów poprawczych oraz znajdujących się pod dozorem kuratora sądowego. Wykorzystano kwestionariusz aspiracji i wartości, kwestionariusz postaw wobec norm moralnych K. Poznaniaka, kwestionariusz preferowanego stylu życia według L. Pytki, kwestionariusz Delta oraz kwestionariusz wywiadu z wychowawcą. Terenem badania uczyniono województwa lubelskie, katowickie, tarnowskie i rzeszowskie. Badani pochodzili w większości z rodzin pełnych (91%) pochodzenia robotniczego (72%) i znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej (62%). Niemal co drugi badanych chłopiec powtarzał co najmniej raz klasę szkoły podstawowej, badani źle się uczyli oraz sprawiali kłopoty wychowawcze. Większość nie interesowała się szkołą oraz deklarowała do niej wyraźną niechęć. 83,9% wychowanków dopuściło się czynów przeciwko mieniu. Prawie co drugi badany identyfikował się z grupą podkulturową. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że wychowankowie preferowali aspiracje ściśle związane z subkulturą zakładową. Identyfikacja z grupą podkulturową podnosiła wskaźnik samooceny badanych oraz sprzyjała lepszemu przystosowaniu do życia w placówce. Grupa ta prezentowała aspiracje nastawione na maksymalizację przyjemności i uzyskiwanie dóbr materialnych. Wśród celów życiowych ogółu badanych dominowała praca zawodowa (21,5%), następnie wysoka pozycja materialna (20,4%), usamodzielnienie się finansowe (18,6%) i korzystanie z życia (18,4%). Najczęściej wskazywaną aspiracją perspektywiczną był dobrobyt materialny (17,3%), następnie posiadanie prawdziwych przyjaciół (16,7%) oraz znalezienie dziewczyny/sympatii (14,8%). Wśród preferowanych aspiracji osobistych znalazł się przede wszystkim silny charakter (44,5%). Poziom aspiracji badanych był z reguły zaniżony albo zawyżony.