Celem badania było określenie aspiracji szkolnych licealistów oraz roli ocen szkolnych w życiu uczniów. Badanie przeprowadzono w grupie 343 uczniów klas maturalnych, wśród nich było 90 chłopców i 253 dziewczęta. 169 badanych pochodziło ze wsi, 174 – z miasta. 26,2% respondentów chciałoby otrzymywać najwyższe oceny. 9,6% badanych pragnie uzyskiwać – oprócz bardzo dobrych – także stopnie dobre. 4,4% maturzystów zadowalają oceny dostateczne. 92,4% uczniów ma wysokie aspiracje szkolne w zakresie zdobywania bardzo dobrych i dobrych stopni. Zachodzi zależność wprost proporcjonalna między aspiracjami szkolnymi a rezultatami w nauce wśród badanych licealistów. Wysokie aspiracje wpływają na dobre wyniki w nauce. 76 respondentów określa swoje aspiracje szkolne jako zaspokojone. 7,3% badanych uważa, że oceny odzwierciedlają ich poziom wiedzy, 251 osób uznaje, że częściowo oceny odpowiadają ich pracy w procesie uczenia się. 1,2% badanych ma obojętny stosunek do otrzymywanych stopni. Otrzymanie oceny niedostatecznej wywołuje w uczniach niezadowolenie i przykrość, a także gniew, złość i poczucie krzywdy. Po otrzymaniu oceny niedostatecznej 137 licealistów czuje się zmobilizowanych do nauki. To wskazuje, że nie należy eliminować ocen niedostatecznych z systemu oceniania szkolnego, gdyż mogą one stanowić zachętę do bardziej wytężonej pracy. Z badania wyciągnięto następujące wnioski: uczniowie nie są obojętni wobec ocen wystawianych przez nauczycieli; uczniowie są często niezadowoleni z ocen, kiedy porównują je ze swoimi możliwościami; uczniowie chcą, by oceny otrzymywane w szkole zapewniały im komfort psychiczny; oceny dobre i bardzo dobre mobilizują uczniów do nauki; na proces uczenia się nie mają większego wpływu oceny dostateczne.