Celem badania była charakterystyka możliwości edukacyjnych wśród dorosłych imigrantów na Islandii. W ramach badania przeanalizowano ofertę edukacyjną oraz programy kursów, przeprowadzono rozmowy z nauczycielami i dyrektorami trzech placówek edukacyjnych w Rejkjaviku. Na podstawie badania stwierdzono, że aktualna oferta edukacyjna dla dorosłych na Islandii częściowo spełnia założenia pedagogiki miejsca (uczenie się nowego miejsca, komunikacji); pomija się takie elementy pedagogiki miejsca jak: element krytyczny, uczenie się uczestnictwa w życiu politycznym. Okazało się, że dominującą ofertą kształcenia dla dorosłych imigrantów są kursy językowe. Można także dokształcać się w ramach szkoleń zawodowych, ale prowadzi się je prawie wyłącznie w języku islandzkim. Należy zatem uznać, że komunikowanie się w języku islandzkim jest kluczowym elementem do zdobywania dodatkowych umiejętności zawodowych (np. obsługa komputera). W placówkach zajmujących się kształceniem ustawicznym realizowano program Szkoła dla Osiedleńców – w ramach kursów nauczano o społeczeństwie, kulturze, instytucjach na Islandii. Centra realizujące program współpracowały z przełożonymi w miejscu pracy imigrantów. Bardzo ograniczona okazała się możliwość udziału imigrantów i Islandczyków w kursach językowych, gdyż wymagano od nich umiejętności posługiwania się islandzkim. Stwierdzono ponadto, że sami imigranci dość rzadko są chętni, by brać udział w kursach, także w programie Szkoła dla Osiedleńców; jeden z imigrantów tłumaczył: Powiedziałem, że no może ten islandzki tak mi nie będzie bardzo potrzebny, jeżeli planuję jednak nie zostawać tu. (...) więc może szkoda czasu na to. I energii. No i zadecydowałem, żeby zrezygnować po miesiącu...