Przedmiotem badania były edukacyjne wymiary uczenia się przez całe życie. Sformułowano następujące cele badania: systematyczne konkretyzowanie istoty i potrzeby uczenia się w ciągu życia, naświetlanie charakterystyki aktywności uczenia się i właściwości zaplanowanego i akcydentalnego uczenia się; podkreślanie ważności uczenia się pozaformalnego, któremu nie poświęca się należnej uwagi; przedstawienie krytycznej analizy teorii uczenia się i zaakcentowanie pozycji odzwierciedlającej społeczną naturę uczenia się; określenie społecznych warunków, które mają wpływ na uczenie się w ciągu życia: globalizacja, rozwój wiedzy i technologii informacyjnej, zależność znalezienia zatrudnienia na rynku pracy od edukacji; luki w edukacji dzieci i młodzieży; położenie fundamentów pod wymiary edukacyjne uczenia się w ciągu życia – kooperatywne uczenie się, bezpieczne środowisko uczenia się, indywidualne różnice u uczniów, uczenie się przez doświadczenie – i ujawnienie ich przejawów; pokazanie wpływów kooperatywnego uczenia się na rozwój poznawczych i społecznych umiejętności jako koniecznego warunku poprzedzającego osiąganie biegłości w umiejętności współdziałania koniecznych w życiu; analizowanie emocjonalnego i fizycznego czynnika bezpieczeństwa jako pozytywnego elementu wpływającego na uczenie się i kształtującego pozytywne podejście do uczenia się przez całe życie; naświetlenie indywidualnej charakterystyki uczniów rozpatrujących kształcenie jako formację pewnych okoliczności, gdzie uczący się stawia czoło informacji i procesowi kształcenia w sposób najbardziej mu odpowiadający, i przewidywanie potencjalnych możliwości użycia nowych metod kształcenia. Zastosowano następujące metody i techniki badawcze: analizę dokumentów, analizę refleksji dokonywanych przez nauczycieli, eksperymenty pilotażowe i modelujące, wywiady, dyskusje, obserwacje, metody eksperckie. Wykorzystano do tego kwestionariusze i ankiety. Łącznie w badaniu wzięły udział 2752 osoby (w badaniach do rozprawy habilitacyjnej: 379). Badanie składało się z następujących etapów: przeprowadzenie projektu European network of adult education organizations working in the employed women occupation area; przeprowadzenie projektu Children right study; przeprowadzenie projektu Learning in groups in a cooperative way; badanie wśród uczniów w różnym wieku (przedmiot: złożona natura inteligencji, jej ważność w ksztaceniu). Na podstawie projektów i badań uzyskano następujące rezultaty: skonkretyzowano istotę uczenia się w ciągu życia; zintegrowano koncepcję uczenia się w ciągu życia z kształceniem pozaformalnym; udowodniono doniosły wpływ uczenia się kooperatywnego na uczenie się w ciągu życia; zidentyfikowano postawy uczących się wobec emocjonalnego i fizycznego środowiska; okazało się, że dorośli, którzy kojarzyli uczenie się ze stresem, upokorzeniem itp., nie inwestowali w swoją dalszą edukację; ugruntowano współzależność między indywidualną charakterystyką uczących się a metodami kształcenia w procesie uczenia się przez całe życie.