Celem badania było sprawdzenie, czy zachodzą różnice w zakresie rodzaju i natężenia aspiracji oraz w poziomie samooceny pomiędzy młodzieżą nieprzystosowaną społecznie a młodzieżą niemającą konfliktu z prawem. Założono, że niższy poziom aspiracji (edukacyjnych, zawodowych, rodzinnych) oraz samooceny będzie przejawiać młodzież nieprzystosowana. Próbę badawczą stanowili chłopcy w wieku od 13 do 18 lat podzieleni na dwie grupy: 100 chłopców z trzech warszawskich Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych oraz 100 chłopców niekaranych. W badaniu posłużono się kwestionariuszem biograficznym oraz Skalą Samooceny S A-85 R. Kościelaka. Na podstawie przeprowadzonego badania dowiedziono prawdziwości hipotezy o różnicy w poziomie aspiracji między obiema grupami. Analiza statystyczna pozwoliła stwierdzić, że chłopcy nieprzystosowani częściej marzyli o szczęściu rodzinnym, ale mieli niższe aspiracje edukacyjne niż chłopcy niekarani. Odrzucono hipotezę o istniejących różnicach w zakresie natężenia samooceny między badanymi grupami. Dowiedziono natomiast współzależności poziomu samooceny z poziomem aspiracji. Zauważono, że młodzież nieprzystosowana wierzyła, że wraz z osiągnięciem wyższego wykształcenia poprawi się jakość ich życia.