Przedmiotem badania było ustalenie specyfiki depresji badanych gimnazjalistów. Sformułowano cztery główne problemy: Jaka jest struktura czynnikowa Inwentarza Depresji Becka, uwzględniając wyniki uzyskane przez badanych? Jaki jest poziom depresji w odczuciu młodzieży z trudnościami w uczeniu się i bez takich trudności? Czy płeć badanych różnicuje odczuwanie przez nich emocji o charakterze depresyjnym? Czy płeć i obecność trudności w uczeniu się u badanych ma związek z odczuwaniem przez nich emocji o charakterze depresyjnym? Próbę badawczą stanowiło 55 uczniów z Państwowego Gimnazjum nr 9 w Lublinie, którzy wypełniali Inwentarz Depresji Becka, oraz ich nauczyciele, którzy wzięli udział w Teście 6 Pytań. Na podstawie wyników wyłoniono dwie grupy badanych uczniów: ujawniających trudności w uczeniu się (29 osób) i nieujawniających powyższych objawów (26 osób). Stwierdzono, że poziom depresji w percepcji badanej młodzieży w obu grupach nie różni się, co mogło być spowodowane zaburzeniami rozpoznawania emocji przez uczniów mających trudności w uczeniu się. Istotną statystycznie różnicę zauważono w zakresie percepcji poziomu nasilenia symptomów depresji między dziewczętami i chłopcami niemającymi trudności w uczeniu się (w obszarze czynnika trzeciego Inwentarza Depresji Becka – melancholii). Przyjęto, że silne poczucie smutku, niezadowolenie z siebie i negatywne antycypowanie przyszłości dziewcząt mogło wynikać z wrodzonych różnic w zakresie wartości przypisywanych określonym osiągnięciom.