Przedmiotem badania był system wartości dorosłych dzieci alkoholików. W badaniu uczestniczyło 40 osób, w tym 28 kobiet i 12 mężczyzn (wiek: 17–30 lat) korzystających z terapii dla dorosłych dzieci alkoholików w Ośrodku Terapii i Współuzależnień oraz Poradni Uzależnienia i Współuzależnienia od Alkoholu (obie placówki znajdowały się w Częstochowie). 20 respondentów legitymowało się średnim wykształceniem, 10 – wyższym, jedna osoba ukończyła tylko szkołę podstawową. W badaniu posłużono się metodą sondażu diagnostycznego. 69% badanych deklarowało, że są wierzący i praktykujący, 18% – wierzący i niepraktykujący, 13% – niewierzący. Ojcowie 66% osób nadużywali alkoholu. W przypadku 28% respondentów uzależnione od alkoholu były matki. 6% badanych wychowywało się w rodzinach, w których alkoholikami byli zarówno ojcowie, jak i matki. 39% badanych deklarowało, że spotykają się z rodzicami często, tzn. przynajmniej raz w tygodniu. 23% respondentów zerwało kontakty ze swoimi rodzinami, osoby te nie były w żaden sposób zależne od swoich rodziców. 62% ankietowanych twierdziło, że mogą liczyć jedynie na pomoc matek, 13% – na pomoc ze strony ojców. 15% respondentów uważało, że w trudnych sytuacjach nie mogą otrzymać wsparcia od żadnego z rodziców. 15% respondentów zadeklarowało, że ich relacje z rodzicami są obojętne. 62% ankietowanych przyznało, że w domach rodzinnych nie czuli się bezpiecznie – ze względu na napięcia, zagrożenie, także przemoc. Mimo alkoholizmu jednego z rodziców albo obojga 38% badanych twierdziło, że w domach rodzinnych mieli poczucie bezpieczeństwa. 60% ankietowanych przyznało, że mają trudności w relacjach interpersonalnych. Ale pozostali respondenci – jak sami deklarowali – nie doświadczali żadnych problemów w nawiązywaniu kontaktów z innymi ludźmi. Ponad połowa respondentów uważała jednak, że ich relacje z innymi osobami są tylko zadowalające. 18% badanych twierdziło, że przyjaźnie i znajomości, które zawiązują, są bardzo dobre. 67% osób przyznało, że w relacjach z innymi ludźmi przeszkadza im nieufność. Pozostali badani deklarowali, że nie mieli nigdy problemów z obdarzaniem innych zaufaniem. 12% respondentom zależało na opinii innych ludzi o nich samych, tyle samo badanych odczuwało lęk w sytuacji zmian życiowych. Respondenci często opisywali siebie jako osoby wrażliwe, o niskim poczuciu własnej wartości. Niski poziom samooceny dorosłych dzieci alkoholików motywowano odrzuceniem przez rodziców/rodzica. 6% badanych uznawało siebie za osoby, które wyznaczają sobie wciąż nowe cele, by dzięki ich osiąganiu potwierdzać swoją wartość. Na podstawie przeprowadzonego badania stwierdzono, że trzema obszarami, które liczą się najbardziej dla dorosłych dzieci alkoholików, są: rodzina, pomoc innym oraz religia.