Przedmiotem badania był opis rozwoju psychicznego dzieci z rodzin społecznie patologicznych. Badaniem objęto grupę 55 dzieci przebywających w pogotowiu opiekuńczym, w wieku od siedmiu do ośmiu lat (ich rozwój intelektualny został ustalony na poziomie normy). Środowisko rodzinne scharakteryzowano jako niewydolne wychowawczo oraz niedostatecznie sprawujące swoje zadania wychowawcze. Najczęściej spotykaną patologią był alkoholizm. W badaniu posłużono się trzema metodami: Testem Rysunku Rodziny L. Cormana, obserwacją zachowania dziecka, analizą pełnej dokumentacji dziecka (w tym: dane z wywiadu środowiskowego, sentencje postanowień sądowych, karta zdrowia dziecka). Analizę rysunków przeprowadzono za pomocą opracowania Testu Rysunku Rodziny przez M. Braun-Gałkowską, w którym wyróżniono dwa typy rysunków: emocjonalny (cechujący osoby, które podejmują działania oraz mają łatwość w nawiązywaniu interakcji) oraz racjonalny (charakteryzujący osoby zahamowane). 85% analizowanych przypadków zaklasyfikowano jako rysunki racjonalne. Interpretacja barw zastosowanych przez dzieci pozwoliła stwierdzić, że dominującą potrzebę stanowiła potrzeba miłości, harmonii i akceptacji. Rozmieszczenie rysunku natomiast akcentowało oczekiwanie (otwartości, spontaniczności i braku napięcia wewnętrznego). Dodatkowo zauważono, że badane dzieci odróżniały dom rodzinny od rodziny. Przestrzenne usytuowanie członków rodziny znajdowało odzwierciedlenie w sytuacji rodzinnej dzieci (odrzucenie bądź akceptację – przez umieszczenie na rysunku rodziny poza domem lub w domu). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono nadmierną afektywność dzieci, która przejawiała się różnym nasileniem stanów nerwicowych.