Badania prowadzono w ramach szeroko pojętej profilaktyki, czyli zapobiegania nieprawidłowościom w rozwoju dzieci i ewentualnego wyrównania ich startu szkolnego (osiągnięć szkolnych). Gotowość dziecka do podjęcia nauki w szkole uwarunkowana jest jego ogólną dojrzałością psychofizyczną oraz emocjonalno-społeczną. Celem przesiewowych badań psychologicznych i logopedycznych było wyłonienie dzieci, których ogólny rozwój psychiczny i rozwój mowy wykazywał opóźnienie w stosunku do wieku. Zwrócenie uwagi na nierówności rozwojowe i systematyczna praca nad ich niwelowaniem (z pomocą specjalistów w poradniach psychologiczno-pedagogicznych) dają tym dzieciom szansę właściwego startu w szkole. Badania prowadzono w pięciu samorządowych przedszkolach w Leżajsku. Zbadano 139 dzieci (70 chłopców i 69 dziewczynek) w wieku sześciu lat. W badaniach zastosowano następujące narzędzia: Krótką Skalę Inteligencji –  test werbalny składający się z 40 prostych pytań, badający inteligencję środowiskowo-szkolną; Test Matryc Ravena – Wersja Kolorowa (1998) do pomiaru poziomu inteligencji wykonawczej wrodzonej; Test Bender–Koppitz (1998) badający poziom rozwoju percepcji i koordynacji wzrokowo-ruchowej u dzieci od pięciu do ośmiu lat oraz wykrywający opóźnienia tej funkcji u dzieci powyżej ósmego roku życia, a także umożliwiający w pewnym stopniu badanie nieprzystosowania emocjonalnego dziecka; Kwestionariusz obrazkowy do badania wymowy L. Kaczmarka; Tablice do badania słuchu fonematycznego I. Styczek. Z rezultatów badań logopedycznych wynika, że dzieci z nieprawidłową wymową stanowią ponad połowę badanej grupy (51,8%). Badania pomiaru inteligencji (badania psychologiczne) wykazały, że niewiele ponad połowę badanej grupy stanowią dzieci o inteligencji w normie (52,7%). Blisko co czwarte dziecko (24,1%) osiągnęło poziom inteligencji powyżej przeciętnej oraz wysoki. Na zbliżonym poziomie utrzymuje się inteligencja niska i poniżej przeciętnej (23,2%). Ogólnie dziewczynki zdobyły wyższe wyniki niż chłopcy.