Przedmiotem badania był wpływ lęku społecznego na efektywność zajęć. Sformułowano następujące hipotezy badawcze: efektywność kursów jest niższa u osób lękowych; lęk wywiera wpływ na sferę poznawczą, behawioralną, somatyczną i emocjonalną. Założono, że im większe ich nasilenie, tym mniejsza efektywność kursów; uczeń lękowy nie dopytuje się nauczyciela o niezrozumiałe treści; kursanci dokonują manipulacji autoprezentacyjnych, co odwraca uwagę od przyswajanych treści i zmniejsza skuteczność kursu. W badaniu wzięło udział 31 osób, które uczestniczyły w kursach językowych. Respondenci byli w wieku około 24 lat. Do zebrania materiału wykorzystano Skróconą Skalę Strachu przed Negatywną Oceną (M.R. Learego). Na podstawie wyników badania nie zaobserwowano korelacji pomiędzy poziomem lęku a efektywnością kursu – 13 osób przejawiało lękliwość, ale pięć z nich osiągało gorsze wyniki, osiem natomiast charakteryzowało się wysoką efektywnością. Wyraźnie ujemna okazała się zależność lękliwości mierzonej za pomocą czynników subiektywnych a efektywnością kursu (analiza korelacją rangową Spearmana). Potwierdzono ponadto, że uczniowie charakteryzujący się lękliwością nie pytają nauczycieli o treści, których nie rozumieją (wynik na granicy istotności statystycznej). Nie stwierdzono zależności pomiędzy reakcjami subiektywnymi a manipulacją (analiza za pomocą współczynnika korelacji Kendalla).