Celem badania było poznanie empirycznego związku lęku i neurotyzmu z występowaniem zachowań przestępczych wśród nieletnich. Próbę badawczą stanowiło 145 osób w wieku od 14 do 18 lat, przebywających w schronisku dla nieletnich. Średni poziom inteligencji badanych (mierzony Testem Matryc Ravena) mieścił się na przeciętnym poziomie. Większość respondentów pochodziła z rodzin niepełnych bądź zrekonstruowanych. Do przeprowadzenia badania wykorzystano Inwentarz Stanu i Cechy Lęku (ISCL) oraz Test EPQ-R (Eysenck–Barrett, w adaptacji P. Brzozowskiego i R. Drwala). Wyniki badania potwierdzają słuszność hipotezy o związku między podejmowaniem zachowań przestępczych a poziomem lęku i neurotyzmu w wymiarze osobowościowym. 70% badanych uzyskało wysokie wyniki w wymiarze neurotyzmu; w wymiarze lęku wysoki poziom uzyskało 60% respondentów. Większość nieletnich przestępców cechowała niestałość emocjonalna, pobudliwość, nieśmiałość oraz brak odporności na stres. Dowiedziono ponadto istnienia umiarkowanej zależności między lękiem sytuacyjnym a neurotyzmem oraz wysoką korelację między lękiem-cechą a neurotyzmem. Stwierdzono różnorodny charakter przyczyn wysokiego poziomu lęku. Do niektórych z nich zaliczono szok izolacyjny, odległość od miejsca zamieszkania oraz izolację społeczną.