Przedmiot badania stanowiło poznanie różnych form edukacji dorosłych żyjących w środowisku wiejskim. Analizie poddano także ich potrzeby oraz oczekiwania. Próbę badawczą stanowiło 120 mieszkańców (71 kobiet i 49 mężczyzn) typowo rolniczej, niewielkiej gminy w województwie świętokrzyskim. Warunki udziału w badaniu: zamieszkiwanie badanej gminy, ukończony wiek (18 lat) oraz niekontynuowanie nauki w trybie dziennym. 30,8% spośród badanych legitymowało się wykształceniem średnim zawodowym; 12,9% zasadniczym zawodowym; 12,5% wyższym magisterskim; 9,1% podstawowym (osoby powyżej 58. roku życia). W wyniku badania wykazano, że jedynie 11 osób kontynuowało edukację (w tym: 10 kobiet i mężczyzna). W związku z powyższym 86% kobiet i 98% mężczyzn nie podjęło dalszej nauki. Respondenci, wskazując korzyści płynące z kształcenia w dorosłym życiu, najczęściej wymieniali: korzyści intelektualne (pogłębianie wiedzy, nabywanie nowych umiejętności, rozwijanie zainteresowań) – 47 osób; związane z pracą (przekwalifikowanie się, awans zawodowy, możliwość zmiany pracy na lepszą) – 32 osób; materialne (wyższe zarobki, podróże) – 28 osób; psychiczne (samorealizacja, satysfakcja osobista) – 21 osób; społeczne (nawiązywanie nowych kontaktów, szacunek innych, duża samodzielność i niezależność) – 19 osób; inne (zwycięstwo w teleturnieju) – jedna osoba. Ponadto na podstawie wyników stwierdzono istotną rozbieżność między badanymi mężczyznami (M) a kobietami (K) w wyborach preferowanych form edukacji: szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje – wybrałoby 34 M i 42 K; osobiste konsultacje z fachowcem – 12 M i 25 K; studia – 8 M i 22 K; naukę za pośrednictwem radia, telewizji, filmów – 13 M, 17 K; odczyty, wykłady, prelekcje – 8 M i 16 K; samodzielną pracę z książką lub czasopismem – 8 M i 14 K; naukę w szkole – 7 M i 14 K; naukę za pośrednictwem internetu – 11 M i 9 K. Do największych barier w podjęciu dalszej edukacji respondenci zaliczyli: finanse, odległość od ośrodków edukacyjnych, brak inicjatywy w zakresie organizacji warsztatów i szkoleń ze strony władz lokalnych, brak motywacji oraz czasu.