Celem badania było sprawdzenie zależności pomiędzy optymistycznym nastawieniem a zachowaniami antyzdrowotnymi studentów Wydziału Pedagogiki i Socjologii Uniwersytetu Zielonogórskiego. Badaniem objęto 327 osób, w tym 279 kobiet oraz 48 mężczyzn. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano sondaż diagnostyczny oraz test psychologiczny. Poziom optymizmu został zmierzony za pomocą Testu Orientacji Życiowej – LOT-R M. Scheiera, Ch.S. Carvera oraz M.W. Bridgesa (w adaptacji R. Poprawy i Z. Juczyńskiego). Zgodnie z przyjętą skalą niski poziom optymizmu reprezentuje zakres punktów od 0 do 12, średni – 13-16, wysoki – 17-24. Wśród badanych studentów niski poziom optymizmu ze średnią punktów 9,13 reprezentowało 100 osób; średni poziom (ze średnią punktów 14,64) – 107 osób; natomiast wysoki poziom (ze średnią punktów 19,61) – 120 osób. W wyniku badania dowiedziono, że występuje ujemny związek pomiędzy postawą optymistyczną a zachowaniami antyzdrowotnymi, przede wszystkim w zakresie: nieradzenia sobie ze stresem, nieprzestrzeganiem zasad higieny osobistej oraz higieny snu, nieunikania tytoniu, braku aktywności fizycznej oraz braku prawidłowego żywienia. Stwierdzono mniejszy stopień podejmowania powyższych zachowań wśród respondentów, których cechował wyższy poziom optymizmu. Na podstawie wyników sformułowano m.in. następujące postulaty: studenci już w czasie studiów powinni dbać o wysoki poziom optymizmu, rozwijać umiejętności radzenia sobie ze stresem oraz unikać zachowań antyzdrowotnych; program kształcenia na kierunkach nauczycielskich powinien w większym stopniu uwzględniać relacje optymizmu do zachowań zdrowotnych.