Badanie miało na celu określenie poziomu przystosowania społecznego dzieci z rodzin zrekonstruowanych w porównaniu do dzieci z rodzin naturalnych. Poziom przystosowania społecznego dzieci określono na podstawie Arkusza Zachowania się Ucznia B. Markowskiej (1980). Badaniem objęto 100 dzieci w młodszym wieku szkolnym, po 50 dzieci z rodzin zrekonstruowanych i naturalnych. W grupie dzieci z rodzin zrekonstruowanych 67% próby stanowili chłopcy, dziewczęta zaś – 33%. Z kolei w grupie dzieci z rodzin naturalnych było 57% chłopców i 43% dziewcząt. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że dzieci z rodzin zrekonstruowanych prezentowały istotnie mniejszą motywację do nauki szkolnej (co trzeci badany z tej grupy wykazał niską motywację, niespełna 1/5 – przeciętną) niż dzieci z rodzin naturalnych (typowy był przeciętny, wysoki i bardzo wysoki poziom motywacji do nauki). Analogiczną zależność stwierdzono w przypadku poziomu uspołecznienia badanych – był on zdecydowanie niższy w grupie dzieci z rodzin zrekonstruowanych (dominującym był poziom bardzo niski i przeciętny). Tak w przypadku motywacji do nauki, jak i poziomu uspołecznienia w ogóle nie stwierdzono w grupie dzieci z rodzin zrekonstruowanych wartości wysokich i bardzo wysokich. Poziom przyhamowania (brak umiejętności odnalezienia się w sytuacjach społecznych) był zbliżony w obu grupach badanych z lekkim odchyleniem na niekorzyść dzieci z rodzin zrekonstruowanych, które prezentowały nieco wyższy poziom tej cechy. W przypadku zachowań antyspołecznych, czyli ostatniego badanego aspektu przystosowania społecznego, nie stwierdzono między grupami różnic istotnych statystycznie.