Badanie miało charakter pilotażowy, a jego celem było udzielenie odpowiedzi na pytanie, co wiedzą i jakie mają oczekiwania dzieci sześcioletnie wobec szkoły? W badaniu wykorzystano kwestionariusz wywiadu (24 pytania otwarte) oraz arkusz obserwacyjny. Objęto nim 127 dzieci sześcioletnich z najstarszych grup publicznych przedszkoli znajdujących się w Toruniu. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że dzieci posiadały rozległą i bogatą wiedzę na temat szkoły jako instytucji oraz roli ucznia i nauczyciela. Wiedziały, że w szkole mogą im się przydarzyć zarówno przyjemne (90%), jak i nieprzyjemne rzeczy (85%), z przewagą tych pierwszych. Szkoła była dla nich miejscem nauki – przede wszystkim nauki czytania i pisania (co czwarty badany). Znano organizację pracy szkoły (wychodzenie na przerwy), wiązano też szkołę z aktywnością ruchową. Dzieci twierdziły, że w szkole nie można robić wszystkiego, na co ma się ochotę i co sprawia przyjemność (73%, przy czym przez przyjemność rozumiały najczęściej zabawę). Większość badanych uważała, że do szkoły powinno się chodzić, by się uczyć (82%), oraz że dzieci nie powinny decydować same o tym, czy chcą chodzić do szkoły (90%). Przez pojęcie dobrego ucznia rozumiano ucznia dobrze uczącego się (72%). 64% dzieci potrafiło wskazać konkretne przedmioty szkolne, których uczy się w szkole. Szkołę odróżniano od przedszkola, wskazując, że w tej pierwszej się uczy, a w tym drugim – bawi (68%). Nauczyciel postrzegany był jako osoba ucząca dzieci (72%) i tego też od niego oczekiwano (65%), choć pojawiły się również pragnienia, by był miły, stawiał oceny, pisał na tablicy itp. Wśród cech osobowości nauczycielki wskazywano przede wszystkim na miłe usposobienie – żeby nie była zła (45%), żeby nie krzyczała (25%) itp. Niektóre odpowiedzi wskazywały na wagę ładnego wyglądu nauczycielki. Co trzeci badany twierdził, że nauczyciel powinien wszystkich uczniów tratować tak samo. Badani wykazywali pozytywny stosunek do szkoły i czekających ich obowiązków związanych z rolą ucznia.