Badanie miało na celu analizę skali stosunków seksualnych młodzieży szkolnej oraz wyjaśnienie tego zagadnienia w kontekście cech społeczno-demograficznych. Dobór próby miał charakter losowo-celowy – najpierw spośród ośmiu liceów ogólnokształcących w Rzeszowie wylosowano cztery szkoły, następnie wylosowano klasy mające podlegać badaniu, w dalszej kolejności wybrano ddziały tych klas. W rezultacie w pierwszym etapie badania (kwiecień – maj 1994) uczestniczyło 450 uczniów, w drugim etapie (kwiecień – maj 1997) – 416 uczniów. Wiek badanych mieścił się w przedziale 14-19 lat. Większość próby stanowiły dziewczęta (pierwszy etap – 57%, drugi etap – 71,6%). Większość badanych posiadała ojca z wykształceniem wyższym, następnie średnim, najwięcej uczniów mieszkało w mieście wojewódzkim (Rzeszowie). W badaniu zastosowano technikę ankiety składającej się z ośmiu pytań skategoryzowanych, jednego otwartego oraz pięciu pytań osobowych. Kwestionariusz ten został przetestowany w badaniach pilotażowych, którymi objęto 30 osób. Badana młodzież była przekonana, że inne osoby w ich wieku podejmują współżycie seksualne najczęściej z miłości (wskazywali tak częściej uczniowie w wieku 18-19 lat mieszkający w mieście, których ojciec miał wyższe lub średnie wykształcenie), następnie w celu zaspokojenia własnych potrzeb seksualnych (częściej uczniowie w wieku 18 lat, chłopcy, z miasta i posiadający ojca z wykształceniem wyższym), z ciekawości (częściej uczniowie w wieku 15-18 lat, dziewczęta, z miasta i posiadające ojca z wykształceniem wyższym) oraz pod wpływem alkoholu czy narkotyków (częściej uczniowie w wieku 18 lat, dziewczęta). Sami respondenci rozpoczęliby lub już rozpoczęli współżycie seksualne najczęściej z miłości (bez względu na cechy demograficzne). Większość badanych uważała seks pozbawiony miłości za mało wartościowy. Za podstawowy powód niepodejmowania kontaktów seksualnych podawano strach przed ciążą (częściej dziewczęta), następnie strach przez zakażeniem się HIV/AIDS. Wszyscy badani akceptowali kontakty seksualne osób przeciwnej płci, prezentowali też pozytywny stosunek do pettingu (częściej starsi uczniowie z miasta i z ojcem o wyższym wykształceniu). Neutralny był stosunek młodzieży do masturbacji i stosunków osób homoseksualnych, natomiast brak akceptacji prezentowano w przypadku stosunków kazirodczych. Do najczęściej wskazywanych metod antykoncepcyjnych znanych badanym należały prezerwatywy, środki hormonalne i mechaniczne oraz tzw. kalendarzyk małżeński. 83,7% badanych w pierwszym etapie oraz 81,8% badanych w drugim etapie nie podjęło jeszcze współżycia seksualnego. Wśród tych, którzy rozpoczęli już współżycie (pierwszy etap – około 16%, drugi etap – około 18%), dominowali chłopcy (dziewczęta – 12%, chłopcy – 27%). Odsetek osób aktywnych seksualnie rósł systematycznie wraz z wiekiem badanych, począwszy od 3% 15-latków, a skończywszy na 29% 19-latków. Stwierdzono zależność, zgodnie z którą im wyższe było wykształcenie rodziców oraz im większa była miejscowość zamieszkania, tym bardziej prawdopodobne było, że młodzież miała już za sobą inicjację seksualną. Większość badanych z tej grupy miała okazję współżyć w ciągu roku poprzedzającym badania i działo się to zwykle ze stałym partnerem oraz w jego domu.