Przedmiot badania stanowiła analiza porównawcza poziomu świadomości ekologicznej dzieci i młodzieży pochodzących z miejscowości w południowej Polsce. Założono korelację między dostępnością do rozmaitych źródeł wiedzy (powiązaną z wielkością miejscowości) oraz poziomem nauczania a poziomem świadomości ekologicznej. Próba badawcza składała się z uczniów klas szóstych szkół podstawowych, drugich klas gimnazjów oraz drugich klas liceów z Rzeszowa, Kęt i Jordanowa. Do zebrania materiału posłużono się kwestionariuszem wywiadu, który stworzono na podstawie ankiety wcześniej wykorzystywanej już do badania świadomości ekologicznej (przez A. Góreckiego i D. Przywarę). Ogółem przeanalizowano 740 kwestionariuszy, które zostały wypełnione w 2005 oraz 2007 roku. Podczas interpretacji wyników odpowiedzi respondentów z obu roczników zsumowano (jedynie w przypadku wyraźnych różnic wyróżniano poszczególny rok badania). Na podstawie analizy wyników stwierdzono, że poziom ogólnej wiedzy uczniów był wyrównany i zadowalający. Nie stwierdzono różnic związanych z procesem edukacyjnym. Większość respondentów cechowała świadomość o wysokim poziomie zanieczyszczenia i przekształcenia rodzimego środowiska. Wykazano, że uczniowie znali źródła energii przyjazne środowisku oraz sposoby oszczędzania energii i wody. Niepokojący okazał się brak zainteresowania na temat lokalnych problemów środowiska. Uczniowie nie poszerzali także swojej wiedzy dotyczącej ochrony przyrody. Okazało się, że dodatkowych informacji chętniej szukały dzieci młodsze. W wyniku ankiety stwierdzono również spadek zainteresowania tematami ekologicznymi (o blisko 10% mniej w roku 2007 w porównaniu z danymi z roku 2005). W wyniku badania stwierdzono, że młodzież z Rzeszowa (największej z badanych miejscowości) uzyskała najniższe noty w zakresie świadomości ekologicznej. Zwrócono także uwagę na fakt, że wykształcenie rodziców (w większości średnie i wyższe w przypadku młodzieży z Rzeszowa) nie wpłynęło na odpowiedzi badanych uczniów.