Przedmiot badania stanowiło określenie opinii uczniów na temat ścieżek regionalnych. Sformułowano następujące problemy szczegółowe: czy ścieżka regionalna to tylko nazwa, czy zajęcia wykorzystujące tego typu ścieżkę spełniają założone cele edukacyjne; jaki powinien być jej program i organizacja; czy zajęcia takie są potrzebne młodemu człowiekowi. Próbę badawczą stanowili uczniowie sześciu szkół ponadgimnazjalnych z powiatu Ostrowca Świętokrzyskiego. Do zebrania materiału posłużyła ankieta, którą wypełniło 514 respondentów. W wyniku badania stwierdzono, że znaczna większość uczniów nie potrafiła wyjaśnić sensu realizowania ścieżek (86,77%). Prawdopodobnie było to spowodowane brakiem organizacji tej formy kształcenia w ich szkołach. Wykazano, że w szkołach 45,41% uczniów nie prowadziło się ścieżek regionalnych, 15,37% ankietowanych uczestniczyło w tego typu zajęciach. 63,42% badanych pozytywnie oceniło ścieżki regionalne pod kątem inspiracji do samodzielnego pogłębiania wiedzy, 25,10% uczniów uznało, że nie mają wpływu na ich zainteresowania, natomiast 11,48% nie udzieliło żadnej odpowiedzi. 98 uczniów ustosunkowało się wobec pytania o propozycję zmian w realizowanych ścieżkach edukacyjnych (wskazywano m.in. na zaangażowanie nauczycieli, urozmaicenie ścieżek, zwiększenie ich częstotliwości oraz zajęć w terenie). Pozostali respondenci nie mieli zdania (112) lub wcale nie udzielili odpowiedzi (404). Najczęściej wymienianymi źródłami wiedzy o regionie okazały się środki masowego przekazu (33,46%), foldery (24,12%), podręczniki (22,37%), opracowania popularnonaukowe (12,45%). Zgodnie z odpowiedziami badanych największy wpływ na kształtowanie zainteresowań regionalnych miał nauczyciel (42,22%), następnie środki masowego przekazu (22,57%), czasopisma (16,93%) oraz rodzina (15,17%). Znaczenie wartości regionu w życiu osobistym, wspólnotowym i społecznym zdecydowana większość uczniów oceniła pozytywnie (79,57%); 14,78% negatywnie; 4,86% nie miało zdania.