Badanie w postaci ankiety przeprowadzono w celu weryfikacji obiegowych opinii związanych z nauczaniem przedmiotów przyrodniczych (np. o braku zainteresowania nauczycieli jakością kształcenia czy niewykonywaniu doświadczeń w szkołach). Ponadto pytania dotyczyły realizowania programu nauczania, kontaktów danej szkoły i nauczyciela z przemysłem oraz szkolnictwem wyższym, a także stosowanych przez pedagogów sposobów motywowania uczniów do nauki. Próbę badawczą stanowiło 84 nauczycieli (w tym 65% to kobiety) pracujących w szkołach gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych z różnych regionów Polski. 68 osób zadeklarowało ukończenie studiów magisterskich, 29 pedagogów poza prowadzeniem zajęć z chemii uczyło jeszcze innego przedmiotu. Potwierdzono tezę o różnorodności stosowanych programów nauczania chemii w liceum. Wykazano ponadto, że wśród przeszkód przeprowadzania doświadczeń badani najczęściej wymieniali słabe wyposażenie pracowni lub jej brak (62,5%) oraz koszty odczynników i szkła (15,6%). W opinii ankietowanych kontakty szkół i wyższych uczelni są raczej jednokierunkowe. Według badanych zajęcia dokształcające nauczycieli powinny dotyczyć przede wszystkim zastosowania chemii w życiu codziennym, w dalszej kolejności ostatnich odkryć w dziedzinie chemii, możliwości pracy dla chemików z różnym wykształceniem oraz nauczania chemii w kontekście jednoczącej się Europy.