Przedmiot badania stanowiła analiza korelacji między lękiem cechą i postawami rodzicielskimi a życiem dzieci z zespołem Aspergera (ZA), definiowanym poprzez poziom ich trudności oraz wymaganej pomocy według matek. Postawiono hipotezę o pośredniczącej roli postawy rodzicielskiej relacji lęk cecha matki a funkcjonowanie dziecka ZA. Badaniem objęto 55 matek w wieku od 30 do 53 lat, które miały jedno dziecko ze stwierdzonym ZA. 40% badanych miało jedno dziecko, pozostałe dwoje lub troje. Ponad połowa kobiet (54,5%) legitymowała się wykształceniem wyższym, 42% średnim, pozostała część zawodowym. Wśród badanych dzieci przeważali uczniowie szkoły podstawowej (71%), 20% uczęszczało do gimnazjum, 9% do liceum. Znaczącą większość (98%) stanowiły szkoły publiczne. Do zebrania materiału badawczego posłużono się polską adaptacją Inwentarza Stanu i Cechy Lęku (STAI), kwestionariuszem Skali Postaw Rodzicielskich (SPR-M) oraz stworzoną na potrzeby badania, ankietą Lista trudności dziecka. Na podstawie badania stwierdzono istotny dodatni związek lęku cechy matki z poziomem trudności dziecka i konieczności pomocy. Wykazano, że największe trudności dotyczyły rozwiązywania konfliktów i radzenia sobie z negatywnymi emocjami. Dowiedziono również związku postawy rodzicielskiej z funkcjonowaniem dziecka. Najmocniej skorelowane okazały się postawy wymagająca, niekonsekwentna oraz ochraniająca (związek ujemny stwierdzono w przypadku postawy autonomicznej, której występowanie wpływało na niższy poziom trudności w funkcjonowaniu dziecka dostrzegany przez matki). Zależności w poszczególnych obszarach życia dziecka ZA przedstawiały się następująco: wyższy poziom niekonsekwencji matki wpływał na większe problemy dziecka w organizacji codziennych czynności i radzeniu sobie z negatywnymi emocjami; dziecko wymagało również dzielenia zadań na etapy oraz powtarzania poleceń i przygotowania do zmian; wzrostowi wymagań matek towarzyszyło większe zapotrzebowanie na pomoc dziecku w podejmowaniu działań oraz dzieleniu zadań na etapy; większy stopień niezależności dziecka wiązał się z mniejszą potrzebą podziału zadań na etapy i powtarzania poleceń oraz pomocy w radzeniu sobie z negatywnymi emocjami. W wyniku badania dowiedziono ponadto istotnej korelacji lęku cechy z trzema postawami: wymagającą, niekonsekwentną oraz ochraniającą. Jednak tylko w przypadku postawy ochraniającej dowiedziono pełnienia przez nią funkcji mediatora w relacji lęk cecha matki a funkcjonowanie dziecka.