Badanie zrealizowano w celu określenia przystosowania sześciolatków do szkoły pod względem stopnia ich gotowości społecznej oraz emocjonalnej. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano metody wywiadu oraz ankiety, przeprowadzone wśród nauczycieli oraz rodziców uczniów klas pierwszych rozpoczynających naukę z rocznym wyprzedzeniem ze Szkoły Podstawowej nr 24 oraz 34 w Radomiu. W wyniku badania stwierdzono wysoki poziom przystosowania dzieci badanych rodziców: 69% uczniów chętnie chodziło do szkoły, 11% nie wyrażało entuzjazmu, 10% tęskniło za domem, 4% często płakało i 1% podejmowało próbę ucieczki. Rodzice mieli do czynienia z kłopotliwymi sytuacjami jedynie w klasach zróżnicowanych wiekowo. Wśród młodszych dzieci zauważono lęk spowodowany trudnościami w nauce oraz obawy związane z wykonywaniem czynności samoobsługowych. Rodzice czasami mogli zaobserwować zmęczenie pracą domową i szkolną oraz smutek, płacz i niezadowolenie wynikające z niepowodzeń. Wyniki badania potwierdziły jednak tezę o przewadze pozytywnych reakcji dzieci na wiadomość, że pójdą do szkoły o rok wcześniej. Odpowiedzi rodziców wykazały, że niecałe 80% sześciolatków ucieszyło się w związku z szybszym rozpoczęciem nauki. Zgodnie z odpowiedziami respondentów jedynie 4% dzieci zareagowało smutkiem (najczęstszym powodem niepokoju był lęk przed nowym środowiskiem); 15% dzieci wyraziło obojętność. Na podstawie wypowiedzi nauczycieli klas pierwszych stwierdzono, że uczniowie sześcioletni (w odróżnieniu od siedmioletnich) oczekiwali ciągłych pochwał i akceptacji. Na pytanie Czy dziecko sprawia problemy wychowawcze? 86% pedagogów odpowiedziało twierdząco. Do największych problemów zaliczono: lenistwo, trudności z ukończeniem zadań, nadpobudliwość, rozmowy w czasie lekcji. W zasadzie nie zanotowano zachowań agresywnych.