Celem badania było określenie uwarunkowań rodzinnych osiągnięć szkolnych dziecka w wieku wczesnoszkolnym z zakresu języka angielskiego. Objęto nim 67 uczniów klas trzecich ze szkoły podstawowej w Radomiu, którzy w klasach I-III uczyli się języka angielskiego. Wyniki w nauce określono na trzech poziomach – wysokim (ocena celująca lub bardzo dobra), średnim (ocena dobra) i niskim (ocena dostateczna lub niedostateczna). Wyniki badania pozwoliły stwierdzić zależność między osiągnięciami szkolnymi uczniów z języka angielskiego a sytuacją materialną rodziny – im sytuacja ta była lepsza, tym wyższe wyniki osiągali uczniowie. Wiązało się to z możliwością finansowania zajęć pozaszkolnych z języka angielskiego, zajęć rekreacyjno-sportowych połączonych z nauką języków obcych, wyjazdów zagranicznych oraz różnorakich materiałów w postaci książek, kaset itp. Wykazano również zależność wyników w nauce od warunków, w jakich uczniowie przygotowywali się do lekcji w domu. Uczniowie na wysokim i średnim poziomie mieli możliwość uczenia się w samotności, w oddzielnym pomieszczeniu i bez zakłóceń. Stwierdzono także, że liczba rodzeństwa dziecka oraz jego pozycja w rodzinie warunkowały wyniki w nauce – najlepsze rezultaty osiągali jedynacy (brak uczniów słabych w tej grupie), najgorsze zaś dzieci z rodzin wielodzietnych, w tym szczególnie najstarsze, następnie najmłodsze a na końcu – średnie. Pojawiła się zależność między stosowanymi formami doskonalenia językowego a wynikami w nauce języków obcych – im bardziej były one zróżnicowane, tym uczniowie osiągali wyższe wyniki. Lepszej znajomości angielskiego sprzyjały w szczególności częste wyjazdy do krajów, w których obowiązuje język poznawany przez ucznia, a także częste korzystanie z internetu i programów komputerowych, systematyczne korzystanie z testów, gier, łamigłówek itp. oraz uczęszczanie na zajęcia dodatkowe z języka obcego.