Celem badania było poznanie opinii młodzieży na temat kar fizycznych jako środka wychowawczego. Próbę badawczą stanowiła grupa 94 uczniów szkół ponadgimnazjalnych (31 ze szkoły zawodowej, 33 z technikum oraz 30 z liceum ogólnokształcącego). Za pomocą zróżnicowanego doboru próby chciano uzyskać możliwie jak najbardziej przekrojowy charakter informacji o karach stosowanych przez rodziców badanych. 60,9% uczniów było pełnoletnich; 32,8% ukończyło 17 lat, a 6,3% – 19 lat. 70,1% grupy badawczej stanowiły kobiety. Zdecydowana większość uczniów pochodziła z rodzin pełnych (72,8%), 16,1% – z niepełnych, 11,1% – z rozbitych. Badani reprezentowali wysoki poziom znajomości konsekwencji prawnych, które grożą rodzicowi karcącemu cieleśnie dziecko (87,5%). Zgodnie z odpowiedziami ponad dwóch trzecich respondentów kary są zbyt łagodne, według 7,8% nie trzeba niczego zmieniać, 3,1% uczniów było za złagodzeniem kar, natomiast za całkowitym zakazem stosowania kar cielesnych w stosunku do dzieci było 28,1% (21,9% badanych nie miało zdania na ten temat). Uczniowie zapytani o dopuszczalną formę karcenia fizycznego w 42,8% uznali za taką klaps przez ubranie, 11% – klaps na gołe ciało, 8,8% – ciągnięcie za ucho, po 6,6% uderzenie dłonią w twarz i bicie pasem lub innym przedmiotem. Według 24,2% badanych żadna forma karcenia fizycznego nie jest dopuszczalna. Wykazano, że w opinii młodzieży największe prawa do zastosowania kary cielesnej wobec dziecka mają rodzice (zarówno ojciec, jak i matka) – 37,8%; nikt nie ma takiego prawa – 19,8%; rodzeństwo – 2,8%; inni członkowie rodziny – 1,8%. Do najczęstszych kar wymienianych przez badanych zaliczono: zakaz wychodzenia z domu (19,4%), tłumaczenie i przekonywanie (18%), kary fizyczne (17,2%), mówienie podniesionym głosem (16,4%). Ogółem 59,4% uczniów potwierdziło, że byli karani fizycznie przez rodziców, najczęściej stosowano: klaps przez ubranie (36,9%), bicie pasem lub innym przedmiotem (32,1%), klaps na gołe ciało oraz uderzenia dłonią w twarz (po 11,9%). Zgodnie z odpowiedziami respondentów wykazano, że okresem, w którym najczęściej stosowano kary cielesne, był czas uczęszczania do szkoły podstawowej oraz gimnazjum. W ocenie uczniów zastosowanie kary było zawsze słuszne jedynie w 26,3% przypadków, najczęściej – w 34,2%, najczęściej niesłuszne – w 13,2%, natomiast według co dziesiątego badanego nigdy nie było słuszne. W wyniku badania stwierdzono, że 40,6% respondentów nie czuło żalu do rodziców za cielesne karcenie. Jednak ponad połowa uczniów (59,4%) zadeklarowała, że nie będzie stosować kar fizycznych, jedna piąta nie była pewna, natomiast 17,2% na pewno będzie stosowała kary cielesne.