Przedmiot badania stanowiło poznanie stanowiska nauczycieli szkół gimnazjalnych oraz średnich na temat ewentualnego porozumienia aksjologicznego dwóch podmiotów edukacji. Postawiono poniższe pytania badawcze: Jakie są opinie nauczycieli pracujących w gimnazjach i szkołach średnich na temat ich porozumienia aksjologicznego z uczniami? Czy i jakie działania podejmują szkolni wychowawcy młodzieży w celu osiągnięcia porozumienia aksjologicznego z wychowankami? Jakie efekty – zdaniem osób objętych badaniami – może przynieść porozumienie aksjologiczne między podmiotami edukacji? Próbę badawczą stanowiło 109 nauczycieli ze szkół średnich oraz 103 z gimnazjów mieszczących się w średnich i małych miastach oraz na wsi w województwie lubuskim. Wśród badanych było 73,11% kobiet; 36,14% nauczycieli miało staż pracy od roku do 10 lat. Do zebrania materiału badawczego posłużono się sondażem. Największymi optymistami wobec porozumienia aksjologicznego były osoby uczące przedmiotów humanistycznych, ze stażem pracy powyżej 10 lat w gimnazjum, w środowisku wiejskim, oraz mające status nauczyciela dyplomowanego. Sceptycyzm okazał się cechować zwłaszcza pedagogów ze średnich miast, uczących w szkołach średnich. Wykazano, że najczęściej podejmowanymi działaniami dążącymi do osiągnięcia porozumienia aksjologicznego były: rozmowy (58,49%), organizowanie integracyjnych imprez klasowych (18,87%), tematyczne lekcje wychowawcze (12,73%), dyskusje na temat wartości (12,26%), wprowadzenie jasnych zasad, kontrakt (10,38%), omawianie i wspólne rozwiązywanie problemów (7,55%). Do efektów uzyskanego porozumienia badani zaliczali przede wszystkim: poprawę wzajemnych relacji (24,53%), kształtowanie postaw, norm i wartości (20,28%), podniesienie wyników w nauce (19,81%), lepszą współpracę (18,40%) oraz sprawniejszą realizację celów wychowania (19,34%).