Badanie miało na celu analizę testu wiadomości z przedmiotu diagnoza psychologiczna pod kątem rozkładu werstraktorów w pytaniach, trudności pytań, trafności dystraktorów oraz takich zachowań egzaminowanych studentów, jak oszukiwanie czy przypadkowe odpowiadanie. Badaniem objęto 260 studentów Instytutu Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 196 studentów Instytutu Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz 499 studentów Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej we Wrocławiu. Test wiadomości z diagnozy psychologicznej był testem sumującym, opartym na pomiarze sprawdzającym (wyniki odnoszone są do wymagań programowych, nie wyników pozostałych osób). Składał się z 40 pytań zamkniętych wielokrotnego wyboru zawierających kafeterię 2-5 odpowiedzi. Każde z 40 pytań losowane było z puli 550 zadań za pomocą programu Question Mark Teacher Software v.1.1., losowo przydzielano również kolejność ułożenia dystraktorów i werstraktora w każdym pytaniu. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że test wiadomości z diagnozy psychologicznej dobrze spełniał funkcję sprawdzianu sumującego – losowość układu werstraktorów w teście nie indukowała treściowych stylów odpowiadania, zadania były poprawne dydaktycznie (nie dominowały pytania o bardzo wysokim i bardzo niskim poziomie trudności), dystraktory stosowane w pytaniach były wybierane częściej przez osoby o niskich wynikach ogólnych w teście. Analiza trudnych pytań umożliwiała identyfikację obszarów wymagających interwencji dydaktycznej – najtrudniejsze pytania dotyczyły testowania, kwestionariuszy, pomiaru oraz wskaźników. Wyniki badania pozwoliły także wysunąć hipotezę o źródłach wariancji odpowiedzi związanych z osobami odpowiadającymi, ale niezwiązanych ze zróżnicowanym poziomem wiedzy – mogło to być oszukiwanie przez uczenie się pytań, niedbałość i odpowiadanie przypadkowe.