Celem badania było określenie postaw nauczycieli WF-u wobec zawodu nauczyciela. Ankietą objęto 349 nauczycieli wychowania fizycznego, będących jednocześnie studentami ostatniego roku studiów zaocznych wszystkich akademii wychowania fizycznego w Polsce. W badaniu zastosowano Kwestionariusz do badania postaw nauczycieli wychowania fizycznego wobec zawodu S. Strzyżewskiego i M. Marszołek. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że wskaźnik globalny postawy (WG) osiągnął wśród respondentów wartość 2,84. Analiza wskaźników cząstkowych ujawniła, że największy wpływ na postawę nauczycieli wobec zawodu miał wskaźnik nauczyciel jako wzór kultury fizycznej (3,35). Oznaczało to, że w percepcji badanych ich wygląd, sylwetka i sprawność mogą mieć wpływ na stosunek uczniów do wychowania fizycznego i kultury fizycznej. Badani prezentowali również pozytywny stosunek do działalności pozalekcyjnej (2,99), obowiązków zawodowych (2,97), nowatorstwa w dydaktyce i wychowaniu (2,95) oraz bezpośredni stosunek do zawodu (2,89). Nieco gorzej prezentowały się wskaźniki dotyczące stosunku do głównych celów kształcenia i wychowania fizycznego dzieci i młodzieży (9,84). Nie można było też mówić o pozytywnym stosunku badanych do uczniów (2,74) i doskonalenia zawodowego (2,67). Zdecydowanie najgorzej wypadł stosunek nauczycieli do szkoły, władz szkolnych i rodziców (2,58) oraz do urządzeń i sprzętu sportowego, którym dysponowali (2,54). W 2009 roku ankietą objęto 113 studentów ostatniego roku studiów zaocznych wszystkich akademii wychowania fizycznego w Polsce, w tym studentów zatrudnionych już jako nauczyciele wychowania fizycznego. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że wskaźnik globalny postawy (WG) osiągnął wśród nauczycieli wartość 2,88, a wśród studentów – 2,87. Analiza wskaźników cząstkowych ujawniła, że największy wpływ na postawę nauczycieli wobec zawodu miał wskaźnik Nauczyciel jako wzór kultury fizycznej (nauczyciele – 3,46, studenci – 3,52). Oznaczało to, że w percepcji badanych ich wygląd, sylwetka i sprawność mogą mieć wpływ na stosunek uczniów do wychowania fizycznego i kultury fizycznej. Wyniki te pozostały bez zmian w stosunku do badań przeprowadzonych 17 lat wcześniej, zarówno pod względem wskaźnika globalnego, jak i wskaźników cząstkowych. Wciąż najgorzej przedstawiał się też stosunek badanych do urządzeń i sprzętu sportowego (nauczyciele – 2,53, studenci – 2,74) oraz do władz szkolnych i rodziców (odpowiednio 2,58 i 2,6). Ogólnie postawa nauczycieli i studentów wychowania fizycznego do zawodu była średnio pozytywna.