Celem badania było ustalenie przyczyn rzadkiego podejmowania działania w ramach autoedukacji. Objęto nim 126 studentów piątego roku pedagogiki na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (studiujących w trybie stacjonarnym i niestacjonarnym). Studenci mieli za zadanie udzielić pisemnej odpowiedzi na temat Rola uczelni wyższej w rozwijaniu aktywności autoedukacyjnej studentów, który uszczegółowiono przez pytanie Czy, a jeśli tak, to w jaki sposób, uczelnia, w której studiujesz, determinuje Twoją aktywność autoedukacyjną? Wyniki analizy prac pisemnych ujawniły, że większość studentów negatywnie oceniała wpływ metod kształcenia na autoedukację studentów (50,9%). Pozytywny wpływ tego aspektu studiów wyższych dostrzegło jedynie 22,2%. Z kolei dla 26,9% badanych wpływ metod kształcenia stosowanych na uczelni był zarówno negatywny, jak i pozytywny. Lepiej oceniono wpływ relacji nauczyciel akademicki – student na aktywność autoedukacyjną studentów. 61,2% respondentów określiło ten wpływ jako pozytywny. Pozostali uznali, że relacje te wpływają negatywnie na samodzielne uczenie się studentów. Niemal powszechna zgoda badanych dotyczyła wpływu treści kształcenia na autoedukację studentów – aż 85,8% respondentów uznało ten wpływ za negatywny, a tylko 14,2% za pozytywny. Studenci krytycznie odnieśli się również do wpływu na autoedukację takich czynników jak rozkład zajęć, zbyt duża liczba godzin przeznaczonych na niektóre przedmioty, zbyt duża liczba zajęć w programie studiów czy zbyt długie przerwy między zajęciami. Zdaniem badanych autoedukację utrudniały również słabe wyposażenie bibliotek, organizacja pracy biblioteki wydziałowej, ograniczony dostęp do internetu oraz drogie zaplecze żywieniowe.