Celem badania było znalezienie odpowiedzi na następujące pytania: Jaki jest poziom kompetencji społecznych rodzeństwa osób z autyzmem? Jaki jest poziom zachowań w sytuacjach intymnych u rodzeństwa osób z autyzmem? Jaki jest poziom zachowań manifestowanych w sytuacjach ekspozycji społecznej przez rodzeństwo osób z autyzmem? Jaki jest poziom zachowań w sytuacjach wymagających asertywności u rodzeństwa z autyzmem? Postawiono hipotezę, że dorosłe rodzeństwo osób z autyzmem cechować będą wyższe kompetencje społeczne niż osoby mające zdrowe rodzeństwo. Badaniem objęto 80 osób, które podzielono na grupę eksperymentalną – 24 kobiety oraz 16 mężczyzn mających rodzeństwo z autyzmem – oraz grupę kontrolną – 18 kobiet oraz 22 mężczyzn mających zdrowe rodzeństwo. Wiek badanych wynosił od 18 do 20 lat. Do zebrania materiału badawczego zastosowano Kwestionariusz Kompetencji Społecznych (KKS) A. Matczak. W wyniku badania dowiedziono prawidłowości hipotezy o wyższych kompetencjach rodzeństwa osób z autyzmem. Zgodnie z uzyskanym materiałem wszystkie różnice między badanymi grupami były istotne statystycznie. Największą różnicę ujawniono w skali ekspozycji społecznej, w związku z czym stwierdzono wyższą efektywność zachowań u rodzeństwa osób z autyzmem w sytuacjach potencjalnej oceny innych ludzi. Dzięki wyższym wynikom w skali asertywności osoby z grupy eksperymentalnej cechować miała także większa skuteczność w realizowaniu własnych celów i potrzeb. Z kolei na podstawie wyższego poziomu w skali sytuacji intymnych stwierdzono większą zdolność rodzeństwa osób z autyzmem do nawiązywania bliskich kontaktów interpersonalnych.