Celem badania było znalezienie odpowiedzi na następujące pytania: jakie podobieństwa i różnice występują w zakresie poziomu bezradności intelektualnej pomiędzy młodzieżą niepełnosprawną intelektualnie a młodzieżą pełnosprawną; jakie podobieństwa i różnice można zaobserwować w zakresie poczucia kontroli ocen szkolnych pomiędzy obiema grupami. Założono szczególną podatność na kształtowanie się wyuczonej bezradności oraz zewnętrzne poczucie kontroli u osób niepełnosprawnych ze względu na występowanie takich czynników jak specyfika rozwoju tych osób, postawa otoczenia czy doświadczenia niepowodzeń. Badaniem objęto: 60 uczniów niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu lekkim (w tym 30 chłopców oraz 30 dziewczynek, średnia wieku badanych wyniosła 15,57 roku); 60 uczniów pełnosprawnych (w tym 30 chłopców oraz 30 dziewczynek, średnia wieku w tej grupie wyniosła 14,75 roku). Do zebrania materiału badawczego posłużono się Skalą Bezradności Intelektualnej oraz Skalą Poczucia Kontroli nad Ocenami Szkolnymi. Na podstawie uzyskanego materiału stwierdzono istotnie niższy poziom wyuczonej bezradności intelektualnej u młodzieży niepełnosprawnej. W zakresie poczucia kontroli nad ocenami szkolnymi nie zaobserwowano istotnych statystycznie różnic pomiędzy obie grupami. Zaznaczono jednak, że młodzież niepełnosprawną cechowało bardziej wewnętrzne poczucie kontroli nad osiągnięciami w szkole niż ich pełnosprawnych rówieśników. Wykazano, że w porównaniu z uczniami w normie rozwojowej osoby niepełnosprawne w większym stopniu przypisywały zdobywanie ocen własnemu wysiłkowi wbrew założeniu o niesprzyjających czynnikach (np. postawie otoczenia). Analiza danych nie potwierdziła żadnej hipotezy: ani zewnętrznego poczucia kontroli u osób niepełnosprawnych, ani o wysokim poziomie wyuczonej bezradności.