Podstawowym celem badania było ustalenie skali oraz charakterystyki zjawiska przemocy rówieśniczej z użyciem mediów elektronicznych (TIK). Badanie zainicjowano w ramach programu Dziecko w sieci Fundacji Dzieci Niczyje. Do przeprowadzenia badania posłużyła technika ankiety internetowej. W badaniu wzięło udział łącznie 2 981 internautów podzielonych na dwie grupy: 891 użytkowników internetu w wieku 12-17 lat oraz 2 090 osób pełnoletnich. Pytania badawcze dotyczyły przemocy werbalnej w internecie i sieci telefonii komórkowej, zdjęć lub filmów umieszczonych w sieci bez zgody użytkownika, publikacji kompromitujących materiałów, zjawiska podszywania się pod inne osoby, świadomości powyższych zagrożeń wśród dorosłych. Wśród osób w wieku 12-17 lat nie było powszechnego zwyczaju rozmawiania o przykrych sytuacjach – ¼ nastoletnich internautów nie przekazywała nikomu informacji nawet na temat publikacji kompromitujących materiałów, zaś w przypadku pozostałych odmian przemocy rozmawiało o nich jedynie 40-50% badanych. Dzieci w pierwszej kolejności szukały wsparcia u innych dzieci. Jedynie 6-12% zwracało się do rodziców lub pedagogów. Podszywanie się pod osobę bez jej zgody wywoływało w badanych irytację, zaś publikacja kompromitujących informacji, zdjęć i filmów wywoływała zarówno irytację, jak i zawstydzenie. Do najbardziej niebezpiecznego rodzaju przemocy werbalno-psychicznej należał zatem ten, który uderzał w społeczny wizerunek danej osoby. Najbardziej dramatyczne przeżycia, gorsze od robienia kłopotliwych filmów lub zdjęć, wywoływało poniżanie, ośmieszanie i upokarzanie. 20% badanych znało akcję „Sieciaki.pl”, 50% - akcję „Dziecko w Sieci” oraz Fundację „Dzieci Niczyje”. Znakomita większość badanych osób dorosłych zdawała sobie sprawę z różnego rodzaju zagrożeń płynących z korzystania przez osoby nieletnie z Internetu czy telefonu komórkowego. Jedynie śladowa część populacji wyraziła zdanie, że jeśli treść zamieszczona na stronie internetowej jest nielegalna, należy podjąć jakieś działania czy alarmować otoczenie.