Celem badania było poznanie stosunku licealistów do pedagoga szkolnego oraz określenie działań pedagoga uważanych przez uczniów za najważniejsze. Badaniem objęto łącznie 80 uczniów ze wszystkich roczników. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że w żadnej klasie nie pojawiła się osoba uważająca pedagoga szkolnego za zdecydowanie w szkole niepotrzebnego. Jednocześnie 3/4 badanych nie korzystało nigdy z pomocy pedagoga. Podawano następujące uzasadnienia: nie było takiej potrzeby; nie miałem okazji; zazwyczaj nie było okazji lub konkretnego problemu, nie czułam wystarczającej potrzeby; nie jestem pewna, czy może mi pomóc, poza tym boję się, że moje problemy będą znali wszyscy nauczyciele; nie potrzebuję jego pomocy, sam rozwiązuję swoje problemy, trudno mi opowiadać o swoich problemach obcej osobie. Ponad połowa uczniów nastawiona była sceptycznie w stosunku do pedagoga szkolnego. 12 osób było przekonanych, że nie uzyskaliby od niego pomocy; dziewięć osób twierdziło, że porady pedagoga i tak niczego nie zmienią; 10 osób nie chciało korzystać z pomocy pedagoga. Wśród najczęstszych powodów, dla których badani szukaliby pomocy pedagoga, znalazły się konflikty z nauczycielem (24 wskazania), następnie zaś problemy osobiste i problemy z nauką (po 18). 19 osób wskazało, że nie ma takich powodów, jedna osoba wskazała kategorię inne.