Badanie przeprowadzono w ramach programu OLAF, objęto nim 17 500 dzieci w wieku 7-18 lat ze wszystkich polskich województw. Jego celem było określenie skali problemu otyłości wśród dzieci i młodzieży. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że 18% chłopców oraz 14% dziewcząt cierpiało na nadwagę lub otyłość. Zagrożenie otyłością w największym stopniu dotyczyło dzieci i młodzieży: wychowujących się w rodzinach rozbitych lub takich, w których oboje rodzice pracowali; wychowujących się w rodzinach o dobrej sytuacji materialnej, tzn. o dochodzie przekraczającym 1 tys. zł na osobę; mających w swoim pokoju telewizor i komputer; niechodzących pieszo do szkoły; mogących swobodnie kupować jedzenie w automatach zainstalowanych w szkole. Stwierdzono ponadto, że im więcej dzieci w rodzinie, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że będą one otyłe – co piąty jedynak i co szósta jedynaczka cierpieli na otyłość. Kłopotom z wagą sprzyjało również mieszkanie w wielkim mieście (powyżej 500 tys. mieszkańców) oraz wychowywanie się w rodzinach rolników. W przypadku chłopców liczyło się również wykształcenie rodziców – im było ono niższe, tym większe było ryzyko otyłości u dziecka.