Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na następujące pytania: jakie są cechy „dobrego” wychowawcy w domach dziecka w percepcji wychowanków tych placówek; jakie cechy charakteryzują „złego” wychowawcę w opinii młodzieży z domów dziecka. Próbę badawczą stanowiła grupa wychowanków domów dziecka w Siedliszczu, w Woli Gałęzowskiej i w Przybysławicach. O udziale w badaniu decydowały wiek oraz sprawność intelektualna. Ogółem badaniem objęto 26 chłopców oraz 16 dziewcząt (w tym 30 gimnazjalistów i 10 uczniów szkoły podstawowej). Do zebrania materiału badawczego zastosowano Test Przymiotnikowy ACI H.G. Gougha i A.B. Heilbruna, zawierający 300 przymiotników, spośród których badani zostali poproszeni o wybranie odpowiednich dla dobrego oraz złego wychowawcy. Uzyskane dane ujawniły, że do pozytywnego opisu opiekuna badani wychowankowie przyporządkowali łącznie 2342 przymiotniki, natomiast do charakterystyki negatywnej – 2448. Okazało się, że w opinii respondentów dobry wychowawca jest przede wszystkim: aktywny (35), spokojny (34), pracowity (32), umiejący docenić, wesoły, kulturalny, radosny, inteligentny oraz zdolny (po 28). W dalszej kolejności wskazywano takie przymiotniki jak ambitny, cierpliwy, godny zaufania, odpowiedzialny, przyjazny, pomysłowy (po 25) oraz czuły (22). Zgodnie z odpowiedziami respondentów złego wychowawcę opisują w pierwszej kolejności przymiotniki: agresywny oraz okrutny (po 30), następnie ponury, wrogi, niecierpliwy, krzykliwy, kłótliwy (po 28), a także nieodpowiedzialny, nerwowy (po 26) oraz leniwy (25). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że opiekunowie w celu zbliżenia się do modelowego dobrego wychowawcy powinni wzbogacać i aktualizować swoją wiedzę na temat pedagogiki i psychologii; doskonalić warsztat pracy twórczej; rozwijać własne kompetencje społeczne oraz poddawać autorefleksji realizowaną pracę wychowawczą.