Badanie przeprowadzono w celu weryfikacji hipotezy o pozytywnym wpływie wprowadzenia nauki czytania w języku angielskim równolegle z nauką czytania w języku polskim na rozwinięcie u dzieci strategii ortograficznej. Badaniem objęto 150 polskich uczniów w wieku od 6,3 do 10,3 roku z dwóch szkół: anglojęzycznej oraz polskojęzycznej, zlokalizowanych w Trójmieście. Przeprowadzone badanie pozwoliło potwierdzić pozytywny wpływ nauki czytania w języku angielskim na rozwój umiejętności czytania w języku polskim (z zastrzeżeniem, że nie jest to korzyść bezwarunkowa). Wykazano, że dzieci ze szkoły anglojęzycznej w klasie drugiej, a zwłaszcza w trzeciej czytały polskie wyrazy (zarówno sensowne, jak i bezsensowne) szybciej oraz bardziej poprawnie niż dzieci ze szkoły polskojęzycznej. Taki stan rzeczy przypisano wcześniejszemu rozwinięciu dojrzałej strategii ortograficznej u dzieci ze szkoły anglojęzycznej niż u dzieci czytających tylko w jednym języku. W trakcie badania zwrócono uwagę, że kompetencja fonologiczna na poziomie fonemów nie rozwinęła się u uczniów czytających w dwóch językach samoistnie w takim stopniu, w jakim nastąpiła u dzieci ze szkoły polskojęzycznej. Wyniki dotyczące sprawności manipulowania fonemami w języku polskim uzyskane przez dzieci ze szkoły anglojęzycznej były istotnie niższe od wyników dzieci ze szkoły polskojęzycznej (zaistniałe różnice dotyczyły przede wszystkim prób analizy i syntezy fonemowej oraz usuwania i zastępowania fonemu w słowie w wersji trudnej, która wymagała wielokrotnej analizy i syntezy).